invasion
Picture yourself in de verlenging van een Reunion, ergens 'up north' of zo. Je lichaam begint langzaam met de witte vlag te wapperen, maar je geest wil daar nog niets van weten. Die eist prikkeling, diepgang, uitdaging, verwondering... Kiek, dán dirigeer je déze in de decks! Roar van Patrice Baumel: een genadeloos gemene, zeg maar gerust gore plaat, die de derde helft naar ongekende hoogten tilt. Yep, 'tis er zo-eentje. Een heuse sluipmoordenaar. Je ziet 'm niet, maar je voelt 'm wél.
...als bacillen bijna...
De sound van Roar is sinister. Verwarrend ook. Klinkt als kortsluiting, gek genoeg. Baumel's buzzende bieten kruipen ongemerkt naar binnen. Als bacillen bijna. Allemaal op weg naar je innerlijke cockpit, daar waar je zenuwstelsel wordt bestuurd. En eenmaal aangekomen, nemen ze de controle over; die voelde u al aankomen. Nu alleen nog binnen voelen komen! Ergens 'up north' wellicht...?
LISTEN&LOAD: Roar - Patrice Baumel
INFO: Baumel op het net
Geen opmerkingen:
Een reactie posten