kloten

Over miskend talent gesproken, wat te denken van I Am Kloot? True, met die naam hebben ze het zichzelf misschien een beetje onnodig moeilijk gemaakt, maar dan nog... Hun ongepolijste, folky liedjes waren van extreem hoge kwaliteit. De bastaardzonen van Simon&Garfunkel. Zoiets. En ze konden nog performen óók! Ik herinner me nog heel goed de wolkbreuk boven het polderparadijs, enkele jaren geleden. Dichtstbijzijnde tent in gevlucht en daar zat hij... Klootzanger John Bramwell, roerloos op een barkruk. Met de regendruppels nog aan onze neuzen waren we getuigen van een betoverend mooi, intiem optreden. We wensten dat het nog dagen zou blijven regenen.

Onbegrijpelijk dat de Klootjes langzaam in de anonimiteit verdwenen. En onterecht, want hun tweede alboem was wederom wonderschoon. Luister maar naar Proof. Het bewijs, ja.

LISTEN&LOAD: Proof - I Am Kloot
INFO: Kloot on the web

Camping to the rescue

Eendagsvliegenvangen blijft een héle leuke hobby. Want er zijn er zoveel van. Allemaal leken ze voorbestemd voor stardom, maar ze kwamen niet verder dan de vloedlijn. Dat ene extra stapje dat nodig was om vaste grond onder de voeten te voelen, bleek net een stapje te veel. En dus dreven ze terug, de oceaan in. Daar dobberen ze doelloos rond tussen alle andere gelukszoekers. Ooit zo dichtbij, nu zo ver weg.

Maarrrrrrr, zo nu en dan hijs ik me in mijn Baywatch-pakje (erase dat beeld onmiddellijk!) om zo'n drenkeling uit zee te redden. Dit keer was Birth de gelukkige. Met zijn single Sure took magic leek hij ongeveer acht jaar geleden de gedoodverfde opvolger van George Michael te zijn. Want deze pretty pop parel had alles. Dacht ik... Nóóit meer iets van gehoord natuurlijk. Tot vandaag. In de rebound. Gereanimeerd! Mond-op-mond-beademing anyone?

LISTEN&LOAD: Sure took magic - Birth
INFO: Birth on Last FM

thriller

Oude liefde roest niet, dat weten we allemaal. En dus maakte mijn hart een sprongetje toen ik las dat The Thrills een nieuwe plaat uit hadden. Yihaaaaaaaa, Teenager heet 'ie! Eigenaars van een betonnen geheugen weten wellicht nog hoe hartstochtelijk ik The Thrills op ons oude LLReunion-blog aanmoedigde. We gaven de liedjes destijds nog punten en tot mijn grote verdriet lukte het me niet om ze een spot op de eindlijst te bezorgen. En dat zal nu weer niet lukken. Allereerst omdat we tegenwoordig niet meer aan ranglijsten doen - dan wordt het sowieso lastig -, maar óók omdat dit charmante Ierse rommelbandje kansloos outdated is. Er zullen niet heel veel mensen zitten te wachten op deze schots en scheve tweedehands Springsteen-songs vol jingle-jangle-gitaren, honky-tonk-piano's en kartonnen-dozen-drums. En ook die klagende stem van Connor Deasy helpt niet echt. Tssssss..., ik zeg: their loss! Ik blijf fan. Want oude liefde roest niet. Nooit. Toevallig!

LISTEN&LOAD:
Long forgotten song - The Thrills
I'm so sorry - The Thrills
No more empty words - The Thrills
INFO: The Thrills on the web

Heb je even?

Ja, sorry guys & dolls, ik heb er zin in vanavond. Komt er dus nog eentje. Nou ja, laat dat 'tje' maar weg, want we hebben hier een onversneden marathon-track te pakken. BangBang's Shoot the Model (in ze miks) klokt namelijk doodleuk 12 minuten en 10 seconden. Tsja, BangBang rijmt op lang... Tien minuten plus, dus. Kom terug, kom terug! Nou niet meteen allemaal wegrennen. Hij kan het hebben. En jij ook. De bas- en gitaarhook van deze lange afstandsdanser is in al z'n eenvoud zo-vreselijk-lekker, dat je het niet eens door hebt dat er tien minuten van je leven gepasseerd zijn. En die zanger is dus NIET David Bowie. Nee, ik zweer het: echt niet!

LISTEN&LOAD: Shoot The Model (Teen Remix & Dub) - Bangbang
INFO: BangBang on Myspace
PS: als je nog iemand kent die een LL-ticket over heeft, let me know (;

peace

Stop heel even voor War van Ambersunshower en Chuck D. Moet 'm ooit ergens hebben opgepikt. Bijvangst van een ander downloadje vermoedelijk. Gewoon mazzel, toeval... I love toeval! Anders was deze supersfeervolle rapdanceballad (????) mooi aan mijn nase voorbij gegaan. En dat gebeurt niet vaak, u kent mijn neus... Wil je daaraan voorbij gaan, dan moet je toch een flink eind omlopen.

Maar goed, terzake: War is bepaald geen alledaags rapnummer. Chuck D spuwt zijn bijtende lyrics namelijk niet over de bekende hip hop-beats, maar over jazzy percussie en golvende synths, met Ambersunshower's zalvende uithalen op de achtergrond. Het lange instrumentale outtro katapulteert je daarna zo de twilight zone in. Toegegeven, het klinkt nou niet echt als een must hear, maar ik zou 'm toch een spin gunnen als ik jou was!

LISTEN&LOAD: War - Ambersunshower & Chuck D
INFO: Ambersunshower on Discogs

DOLL

Met een mash up op één van hun This is Radio Soulwax-alboems maakten de gebroeders Dewaele deze country evergreen al een keer eerder dansvloerfahig; het eveneens Vlaamse Mindless Boogie gaat nog een stapje verder. Zij legden Dolly Partons Jolene daadwerkelijk op de operatietafel. Voor een heuse riemiks. En ik durf te beweren dat de operatie geslaagd is. Jolene is na de make over een sexy shuffelende vloervuller geworden. Foenky als een gebakken banaan! Niks camp, niks knipoog..., serious dancing ladies & gents.

LISTEN&LOAD: Jolene (Mindless Boogie remix) - Dolly Parton
INFO: Dolly Parton on the web

TOK!

How do you like your egs in the morning? Ach, laat ook eigenlijk maar, want vanochtend krijg je ze hard gekookt. Keihard gekookt, that is. Op deze miks geen half(zacht) werk, maar een uitbarsting van hete hits uit het dancedistrict. Heavy. Hard boiled!

De wreed accelererende opening van Boys Noize zet de toon voor tachtig minuten rauwe rechtdoor-dance. Van house tot techno, van electro tot rave en van big room tot big beat. En alles ertussen. Ideaal voor party peak time! Alsof je door het geluid gaat. Even geen feestje bij de hand? Geen nood, hij kan óók gebruikt worden als je jezelf uit de sleur wilt sleuren. Als je de waan van de dag een opdoffer wilt verkopen. Durf 'm HARD te draaien en durf 'm binnen te laten. Dan denk je: is dat mijn hart in mijn keel, of zijn het de bieten de uit de boxen spatten?

LISTEN&LOAD: Camping hard gekookt!
Click pic voor tracks & art

framed!

Roddy Frame is - in mijn boek - één van de meest onderschatte liedjesschrijvers van de moderne popgeschiedenis. In de jaren tachtig leverde de Brit met Aztec Camera een serie sprankelende popsongs af. Met speels gemak, leek het wel. In die ogenschijnlijke achteloosheid ligt mogelijk de verklaring voor het feit dat Frame nooit de supersterstatus bereikte. Het lijkt zo makkelijk. Zo terloops. Te makkelijk, te terloops misschien. Aandachtige luisteraars herkennen echter de klasse van zijn composities en zijn perfecte productie-skills. Hieronder twee van Frame's grootste hits. Als bonus hoor je hoe hij Van Halens Jump in een fluisterend wiegeliedje verandert. Puntgaaf.

LISTEN&LOAD:
All I need is everything - Aztec Camera
Walk out to winter - Aztec Camera
Jump - Roddy Frame
INFO: Roddy Frame on the web

GEEL

De status van Ollanda als dance-natie is een twijfelachtige. Tenminste, voor mij dan. Want op papier hebben we niks te klagen. Sterker nog, de mondiale DJ-Top-10 kleurt al jaren oranje. Maar ja..., stuk voor stuk met trance-knakkers. De Tiesto's en Armin's van Buuren van deze wereld. Oh ja, en vandaag de dag hebben we ook nog Fedde LeGrand. Brrrrrrrr..., de Marco Borsato van de dance.

Godzijgedankt dat er nog een (bescheiden) contingent landgenoten is dat óók in de meer ondergrondse dance-uithoeken de driekleur hoog houdt. Dexter bijvoorbeeld, of Michel de Hey. Maar ook Joris Voorn, Rednose Distrikt en Kraak & Smaak. Speedy J niet te vergeten. En tot slot het hier ter tafel liggende Noisia. Een vaderlands collectief dat meters maakte in de Drum 'N Bass en Breakbeat om vervolgens tegen techno aan te leunen. Hun nieuwe plaat heet Yellow Brick: een kolossaal monster. Wegrennen heeft geen zin. Hij grijpt je en laat je niet meer los.

LISTEN&LOAD: Yellow Brick - Noisia
INFO: Noisia on Myspace

Missing an angel?

Alweer een tijdje geleden kreeg ik een platenbon. CD-bon tegenwoordig. Wow! Weer eens als vanouds naar een platenwinkel. CD-winkel tegenwoordig. Ja jeetje, was even wennen, want lang geleden. Wist van de weersomstuit niet wat ik moest kiezen en verliet het pand met een Chill-dubbelaar. Soort genre-overzicht. Nice, dat zeker, maar..., uhm, nice... Niet aardverschuivend. Op één track na: Hide & Seek van Imogen Heap. Betoverend liedje. Rechtstreeks uit de hemel, zo sacraal, zo sereen. Hier is 'ie; niet uit de hemel, maar gewoon uit de Campingdisco. Maakt niks uit, het blijft een klaterende schoonheid.

LISTEN&LOAD: Hide & Seek - Imogen Heap
INFO: Imogen Heap on the web

black = black

Misery loves company, heet het overzees. En het is waar. Mijn halve muzikale leven luisterde ik naar bands die de duisternis bezongen. Liefdesverdriet, de zin(loosheid) van het leven, angst, twijfel, onmacht, verlies... Echte dijenkletsers dus. De psychoanalyse van mijn zucht naar zulke muziek laat ik gemakshalve maar achterwege, if you don't mind.

Gelukkig heb ik inmiddels al vele jaren óók een open oor en oog voor de zonnige zijde van het muzikale spectrum. Voor eens en voor altijd afgerekend met mijn infantiele opvatting dat pretentieloos plezier oppervlakkig zou zijn. Betekent overigens niet dat ik moody muziek heb afgezworen. Oh nee! Malaise kan nog steeds huiveringwekkend mooi zijn.

Het New Yorkse Interpol zijn momenteel de zwartkijkers om rekening mee te houden. Bij hun debuut al vergeleken met Joy Division en recentelijk zelfs in de categorie Radiohead ingedeeld. Of ze zó goed zijn, vraag ik me af, maar ze mogen absoluut gehoord worden. Waarvan akte. Je hoort The Heinrich Maneuver. Niet het getormenteerde origineel, maar de veel opgewektere Paul Epworth Phones riemiks. Kon het niet laten. Dat krijg je van een goed humeur (;

LISTEN&LOAD: The Heinrich Maneuver (Paul Epworth Phones remix) - Interpol
INFO: Interpol on the web

...as the sun goed down

En? Bevallen, die bouncende beats van Maurice Fulton's Elevate-riemiks? Neen? Ga direct door naar de gevangenis. Ja? Ga door naar start! Dáár ontvang je nog een fraai voorbeeld van Fulton's foeking femomenale visie op verrukkelijke en fantastische.... OK-OK, kappen Camping! Mijn gooi naar het wereldrecord allitereren, leidt alleen maar de aandacht af van deze 24-karaats plaat. En dat verdient 'ie in het geheel niet. Integendeel.

Close to you verdient de spot lights! Zo'n sierlijke danser hoor je zelden. Teder en breekbaar. Je zou 'm met een beetje goede wil zelfs als een dance-ballad kunnen omschrijven. Fulton pakt de track in elk geval met fluwelen handschoentjes aan. Opvallend is verder de omgekeerde opbouw. Mmmmmm..., afbouw dus eigenlijk. Fulton begint namelijk met elegante bieten en schakelt halverwege geen versnelling hoger, maar lager. Dan maakt hij het podium vrij voor het serene stemgeluid van Ernesto en ontpopt Close to you zich tot een gloedvolle love song. Een zonsondergang op muziek gezet. Heb je toch nog een zwoele zomeravond!

LISTEN&LOAD: Close to you (Maurice Fulton remix) - Beanfield feat. Ernesto
INFO: Maurice Fulton remix on Myspace

rubberrrrrrrrr

Alora, hier is één van mijn all time favourite tracks: Elevate van Fred Everything feat. the New Mastersounds in een remix van Maurice Fulton. Hoorde 'm zo'n twee jaar geleden op de BBC 1-show van Gilles Peterson. Meteen verkocht. Een echte kinky-nasty-plaat, zoals Gilles ze pleegt te noemen. Het kostte nadien nog de nodige tijd om 'm op te sporen, maar uiteindelijk had ik beet. Eenmaal aan boord ging 'ie heavy op de repeat. Elevate is jazz-meets-funk-meets-dance-meets-space, of zoiets... Meesterproducer Fulton laat Elevate na een geduldige opbouw als een rubber bal door je pan stuiteren. Alle kanten op. Een beauty. Zappa zei het al: Jazz isn't dead, it just smells funny!

LISTEN&LOAD: Elevate (Maurice Fulton remix) - Fred Everything feat. the New Mastersounds
INFO: Fred on Myspace

briesje

Je moet een beetje geluk hebben, maar het kan nog: bands 'ontdekken' die vernieuwend klinken. Frisse lucht! Verademend, maar het levert meteen een probleem(pje) op. Want hoe duid je muziek die nergens op lijkt? Gelukkig biedt Yeasayer - want dat is de groep in kwestie - op hun Myspace-pagina zelf de helpende hand. Nou ja, helpende hand... 'We do harmonies, dancing, rituals', zeggen ze. En bij hun invloeden noemen ze Tears for Fears, Fleetwood Mac, CSNY, Peter Gabriel, Sierra Leone Refugee Allstars, Brian Eno, Just Blaze, Thomas Mapfumo en Popul Vuh. Elders op het web deed iemand een poging met de kwalificatie 'Middle Eastern-Psych-Pop-Snap-Gospel'. OK..., dat maakt het dus alleen maar schimmiger. Je moet 'm dus gewoon maar eens beluisteren: 2080 heet 'ie. Ik werd in elk geval meteen gegrepen door de tribal-achtige vocalen, de mysterieuze melodie en de rootsy feel. Héél benieuwd of jouw keteltje hiervan gaat fluiten. Pls advs!

LISTEN&LOAD: 2080 - Yeasayer
INFO: Yeasayer on the web

FIRESTARTER!

In mijn aftermath-verslag van 5 Days Off incasseerden ze al een fraai rapportcijfer en dat ga ik nu nog eens dunnetjes overdoen. BOYS NOIZE ZIJN DE BOM! Hoewel ik me er niet zo heel veel meer van herinner, weet ik nog heel goed dat de opening van hun set in de Milkyway me totaal van m'n sokken blies. Een party starter if there ever was one! Wat een beest! Rock en dance, vicious, ongenadig hard, in your face, compromisloos, extreem opwindend. Zo'n track die aankondigt dat het partijtje gaat beginnen. Het is over met de gezelligheid. PARTY HARD. Dance, dance dance!

Heb me sinds 5 Days... een hoedje gezocht naar de bewuste track en pas nu heb ik 'm. And Down heet 'ie, zéér toepasselijk. Grijp hieronder je kans. De Dirty South-riemiks is een aardige bonus, maar nog niet half zo effectief als het origineel. Dát is de boosdoener, de beul. Go for the original! En nog even een gebruiksaanwijzing: dit is dus geen track voor tussendoor, want dan komt 'ie niet aan. Draai 'm alleen als 'ie hard kan. Als jij hard kan. Want hard ga je! Ik zeg een grote, hele GROTE future LLReunion-classic.

LISTEN&LOAD:
And Down - Boys Noize
And Down (Dirty South remix) - Boys Noize
INFO: De boys on Myspace

...den Anruf der das Glück versprach

Schließlich! Es hat viel zu lange gedauert, aber besser spät dann nie, sage ich immer.

Hoewel jullie 'm vermoedelijk (bijna) allemaal al kennen, mag deze eenvoudigweg niet op dit blog ontbreken. Ben nou eenmaal een sucker voor de Duitse taal (mits door dames uitgesproken). Ja sorry hoor, iedereen heeft recht op een afwijking (OK, meervoud in mijn geval). Enniewees, het is gewoon een geweldig nummer. Pop op z'n poppiest. Lichtvoetig, vrolijk, opliftend. En in al zijn onbenulligheid nog een soort van koel ook!

Als es passierte,
stand die Sonne schon hoch am Himmel.
Der Nachmittag brachte eine Antwort und die Erlösung.
Wieder zu Hause aus der dunklen, fremden Zukunft,
wieder zu Hause, denn er war nicht fortgegangen.

Na na na na, na na na na,
Na na na na, na na na na,
Na na na na, na na na na,
Na na na na, na na na na.

Briljant!

LISTEN&LOAD: Als es passierte - Paula
INFO: Paula on the web

KONTRAST

Van David Sylvian naar Sebastian Ingrosso. Of anders gezegd: van ragfijn naar raggen (ja, wij zijn een contrastrijk blogje zullen we maar zeggen). Vergeleken met de delicate penseelstreken van Orpheus, wordt op deze track het hele blik verf meteen maar omgekeerd. Even op en neer springen en hupsakeetjes, wéér eentje af. Dat werk...

Toch het tippen waard? Jazeker. Want het is namelijk ontzettend veel fun om een blik verf leeg je gooien en je er daarna in te wentelen (naakt natuurlijk). Moet je eens proberen! Dáárom dus deze Sebastian Ingrosso-riemiks van Joachim Garraud's Rock the Choice. Als twee van zulke heersers van de big room house zich met elkaar gaan bemoeien, gaat de vloer vlam vatten. Op zeker! En ja hoor, de fik gaat er hier goed in. Hij bouwt weliswaar langzaam op, maar je voelt vanaf het allereerste begin dat er een orgastisch hoogtepunt in aantocht is. Die belofte wordt na ruim drie en een halve minuut dan ook volledig ingelost. KA-BOEMMMMMMSKI! Alle schuifen open, alle meters in het rood. Poei...

LISTEN&LOAD: Rock the Choice (Sebastian Ingrosso remix)- Joachim Garraud
INFO: Joachim Garraud on the web

flow

In de serie Museumstukken vandaag een 20 jaar oud pronkstuk uit de renaissance van de romantiek. Gevonden in de collectie van Japan-frontman David Sylvian; zijn soloalbum Secrets of the Beehive om precies te zijn. Luister naar Orpheus, één van Sylvians mooiste, zoniet de mooiste. Op de vleugels van de door bloedbroeder Ryuichi Sakamoto verzorgde arrangementen, zweeft Sylvian hier naar grote hoogte. Zijn karakteristieke gedragen geluid maakt deze meesterlijk melodieuze slomo-wals tot één van de teerste klassiekers uit de popgeschiedenis. Dat de massa de plaat negeerde, behoeft geen toelichting. Maar doe jij dat nou niet! Gebruik deze herfstige zomerdag om Orpheus tot je te nemen. Doen! Waltz with the slomo flow. Bij voorkeur op vol volume, met gesloten ogen. Als je het dan niet warm of koud krijgt, kan ik je het volgende mededelen: je bent van steen.

LISTEN&LOAD: Orpheus - David Sylvian
INFO: David Sylvian on the web

wisenose

Camping’s Beats & Pieces, dames en heren: de roepnaam van m ’n jongste miks. Maar op ‘hey, jij daar!’ reageert ‘ie ook hoor. En als dat niet lukt gewoon ouderwets downloaden; dan is de kans het grootst dat ‘ie echt binnenkomt. Maarrrrrrr, géén garanties, want tis een eigenwijs ding. Eigen willetje… Tsja, dat zijn niet zelden nogal lastige gevallen en daar is deze geen uitzondering op.

Dwarsliggertje dus. Zou 'm niet treiterend willen noemen, maar deze Beats & Pieces-miks kan soms wel een beetje prikken. In de tweede helft (na circa veertig minuten) ontmoet je namelijk een reeks eigenzinnige, diepe, minimale platen. Mucho meeslepend, maarniemakkelijk. Dán voel je 'm prikken, maar hopelijk ook prikkelen!

Eigenwijs als 'ie is, biedt dit baksel op gezette tijden overigens eveneens een fikse shot in the arm. Want nadat Amy en RJD2 de druk hebben opgevoerd, gaat 'ie na de opening toch behoorlijk Rebecca Loos! En dat is altijd goed nieuws. Alleen maar goed nieuws? Mmmmmm... Nou OK, hier en daar is 'ie nogal grof gemikst en gaat 'ie enigzins van de hak op de tak. Maar ja, Beats & Pieces he...

LISTEN&LOAD: Camping's Beats & Pieces
Click pic for tracklisting & art

hyperdehypehoera

De hijgerige Engelse muziekpers vindt 'm groter dan Mylo en belast 'm nu al met de status van superster. Moet nog zien of de schouders van Calvin Harris dat kunnen dragen, maar een belofte is hij in elk geval wel. Met zijn hits Acceptable in the 80's en Girls vond hij precies de juiste balans tussen radiovriendelijke pop en onafhankelijke dance. Ziedaar de overeenkomsten met Mylo. Merrymaking at my place moet de volgende Harris-hit gaan worden. Nou, dat zal wel lukken, want deze kwajongenstrack heeft 'zomerhit' written all over it. Hier hoor je een riemiks van Kissy Sell Out. Heerlijke hap-slik-weg-track. Over twee maanden zijn we 'm vergeten, maar voor nu: SMAKELIJK!

LISTEN@LOAD: Merrymaking at my place (Kissy Sell Out remix)
INFO: Calvin Harris on the web

zacht

Na de ontberingen van het weekend maar eens beginnen met een kalmerend muziekaatje: Melody Day van Caribou in een riemiks door Four Tet. Caribou ken(de) ik niet zo goed, Four Tet des te meer. Zij, Four Tet dus, zijn een garantie voor inventieve verkenningen in het linkerveld van de dance. Zo ook hier. Een akoestische gitaar en mistige synths vormen de achtergrond voor ruggengraat-kietelende harmony singing van Luke Lalonde, Adem en One Little Plane. Bijzonder fraai.

LISTEN&LOAD: Melody Day (Four Tet Remix) - Caribou
INFO: Four Tet on the web

BLOKBROEDERS

Dankzij hun nieuwe alboem hebben de Chemical Brothers hun spot in de dance-etalage weer heroverd. Hoe terecht! De plaat is prachtig en in de slipstream wordt ook het chemische archief weer eens grondig afgestoft. Want wat een catalogus hebben de Chems toch! Hey Boy Hey Girl natuurlijk. En Galvanize. Maar zeker óók deze, van hun debuut Exit Planet Dust. Ene Micky Slim heeft de blok rokkende bieten zo mogelijk nog vetter gefrituurd en dat levert een monsterlijke mix op. Big up voor de Broeders!

LISTEN&LOAD: Block Rockin' Beats (Micky Slim 'Block Mockin' Bleep' remix) - Chemical Brothers
INFO: de Bros on the web

Wijnhuis

Vermoedelijk is ze veel te 'Brits' voor de overkant, want het fenomeen Amy Winehouse gaat goeddeels aan ons Hollanders voorbij. Nee, dan de UK! Daar is Miss Winehouse een celeb van formaat. Vanwege haar muziek, maar bepaald niet minder vanwege haar persoonlijkheid en de daaruit voortvloeiende levenswandel. De uitbundig getattoeerde lucifer wóónt zo'n beetje in de tabloids, zo vaak is ze in de schandaalpers te vinden. De ene keer gaat het over haar coke- en drankverslaving, dan weer over haar nu al beruchte grote bek (oorzaak/gevolg?). Een typje dus.

Ach, in ben altijd wel te porren voor ontspoorde popsterren. Staat toch eigenlijk gewoon in hun functieprofiel? Bovendien komt ze er mee weg omdat ze erg goed is. Amy's muziek is zo brutaal als ze zelf is: soul/jazz/R&B met kloten, zoiets. Mooi voorbeeld is Tears Dry On Their Own, hier in een riemiks van New Young Pony Club. Koele track. Stoer. Van de straat.

LISTEN&LOAD: Tears Dry On Their Own (NYPC Fucked Mix) - Amy Winehouse
INFO: Amy Winehouse on the web

waar de vogeltjes fluiten

Krijg nou wat!? De zon? Le souleil? The sun? El sol? Die Sonne? Het zonneke? Nou, maar snel gebruik maken van deze gulle bui van Mother Nature. Buitenspelen dus! Maar niet voordat ik u heb voorzien van een zoeperzonnige soundtrack voor een stralende dag. Zeg hallo tegen deze zes minuten passerende hink-stap-sprong van Ziggy Marley and the Melody Makers. En geloof me, dat schijnt en schittert! Bruine rum erbij en laat die koperen ploert z'n best maar doen!

LISTEN&LOAD: Kozmik - Ziggy Marley and the Melody Makers
INFO: Ziggy Marley on the web

drrrrrrrty

Toegegeven, ik had inderdaad plechtig beweerd dat ik voorzichtig was begonnen met een terugtrekkende beweging. Weg van het electrofront, maar (prrrrrrrrrrrrt, rewind) ik had óók gezegd dat het genre nog steeds enkele onweerstaanbare vloervullers biedt. En voila, daar zul je er eentje hebben. Echt electro is het overigens niet, eerder een groezelig vuilnisbakken(t)ras(h)je. Géén fris gewassen track nee, deze Homecoming van The Teenagers. En al helemaal niet nadat de viespeuken van Gun's 'N Bombs er met hun vuile vingers aan hebben gezeten. Tot mijn gróte vreugde overigens, want als dit het muzikale afval is, doe mij dan maar een abonnementje op de vuilstortplaats!

LISTEN&LOAD: Homecoming (Guns 'n Bombs mix) - The Teenagers
INFO: Teenagers on Myspace

Brrrrrrrrr...

Zal zo'n vijf, zes jaar geleden zijn dat ik voor het eerst kennis maakte met het fenomeen RJD2: een Amerikaanse bleekscheet die mij eindelijk aan de hip hop kreeg. Want ik kon (en kan) er niet zoveel mee, met hip hop (de spreekwoordelijke uitzonderingen daargelaten). Maar dáár was dus plotseling RJD2. Zijn alboem Deadringer was een superspannende smeltkroes van hip hop, rock, soul, funk en dance. En pop zelfs! Geen enkele pretenties richting de hitparade, nul pretenties richting de dansvloer, maar des te meer pretenties richting mijn zintuigen. Sapperdeflap, wat lekker. Alboem-opener The Horror behoorde destijds tot mijn favorieten en verdomd, kom ik er net - stomtoevallig - achter dat het een cover is! Is niet erg, maar ik had alleen geen idéé dat er nog ergens een origineel rond dwarrelde. Je hoort ze hier alletwee: de RJD2-versie en de moedertrack, van ene Gershon Kingsley. En wederom de vraag aan u, wie krijgt de punten?

LISTEN&LOAD:
The Horror - RJD2
The Horror - Gershon Kingsley
INFO: RJD2 on the web
Het origineel overigens gevonden op het mooie blog Palms Out Sounds (go see!).

rieleks

Deze riemiks van Cortney Tidwell's Don't let stars keep us tangled up kaatst inmiddels al zo'n maand of twee met regelmaat door mijn KTF, maar sinds een dag of twee (hey, geinige titel...) komt 'ie pas goed binnen. Beetje laat misschien, maar dat lot schijnt nogal aan mevrouw Tidwell te kleven. Want ook de zogenoemde 'serieuse muziekpers' keek aanvankelijk volledig over de debuterende Amerikaanse heen.

Gelukkig is het allemaal goed gekomen, want Tidwell wordt inmiddels vergeleken met alles wat mooi is, van Joni Mitchell tot Kate Bush. En geef toe, dan heb je niks te klagen. Enniewees, die fraaie rapportcijfers drongen daarna ook door tot enkele vertegenwoordigers uit de dance department. Dat zie je wel vaker gebeuren als het pop-journaille een nieuw knuffeldier heeft: dan komen de knoppendraaiers ook even snuffelen. Een riemiksje kan immers behoorlijk profijtelijk zijn.

...als die mevrouw hierboven...

Dit keer was Ewan Pearson er als snelste bij. En dat is goed nieuws. Pearson is momenteel één van de meest gewilde danceproducers en hij laat met dit warme, gloedvolle werkstuk horen waarom. Wat een zeldzaam zorgvuldige mix, met een subtiel evenwicht tussen het bijna kwetsbare karakter van het origineel en de benodigde bieten voor de dansvloer. Sterkste punt van Pearson's productie is de geduldige opbouw. Stapje voor stapje. Steeds een trede hoger. En hoger... Ja menson, it's all about the opbouw! Dus..., laat je gaan, geef je over (zo ongeveer net als die mevrouw hierboven).

LISTEN&LOAD: Don't let stars keep us tangled up (Ewan Pearson remix) - Cortney Tidwell
INFO: Cortney Tidwell on Myspace

Lief Koze

Reserveer s.v.p. even een paar minuten voor DJ Koze: een eigenzinnige Hamburger, die nu al een jaar of twee zéér hoog genoteerd staat op mijn persoonlijke ranglijst van favoriete dance acts.

Ongrijpbaar figuur, die Koze. Zo maakte hij zijn entree in de muziekbizz als lid van de Duitse hip hop posse Fischmob, waarmee hij behoorlijk succesvol werd –inclusief rotation op MTV. Maar Koze koos niet mainstream. Koze koos voor het ondergrondse dansdomein. Eerst in groepsverband, met International Pony, daarna solo, als DJ en producer. En in die gedaante toont hij zich opnieuw ongrijpbaar. Want terwijl zijn live-sets als DJ niet zelden uitmonden in een furieus rockende blend van disco, hip-hop en house, kiest Koze in de studio voor een meer abstracte, experimentele benadering. Plots ontpopt hij zich dan als de Magiër van het Koninkrijk Electronica. Dáár betovert hij ons met innerlijke, diepe en hallucinerende platen, die behalve op de voeten vooral zijn gericht op de (onder)buik en de brains. Muziek als een verhaal.

...cocon...

Koze’s laatste heet Mariposa. Dat is Spaans voor vlinder, weten we natuurlijk allemaal. En een vlinder it is! Deze fantastische track begint als rups, maar kruipt na ruim drie en een halve minuut uit haar cocon om als oogverblindende vlinder de vleugels uit te slaan. Gaat dat zien! En horen. Niet als je op zoek bent naar een instant thrill, wel als je van vlinders vangen houdt.

LISTEN&LOAD: Mariposa – DJ Koze
INFO: DJ Koze on Myspace
PS Like it? Luister dan HIERRRR naar de eerder gepooste Koze-riemiks van de Battles-track Atlas.

waarom niet?

Yep, ik weet het-ik weet het, overkill ligt op de loer, maar nu ik al die weesmiksies toch bij de hand heb, kan ik net zo goed nog een Micromiksje door de brievenbus duwen. Zal het kort (proberen te) houden: hij luistert naar de naam RACE LUCK JUMBO LOVE en het is een bastaard-kruising tussen Air Race van Jose Nunez (hoewel ik nog steeds zou zweren dat Simon Lebon de vox verzorgt); Basement Jaxx's Good Luck in een riemiks van wonderkind Tim Deluxe; een mij onbekende re-rub van één van de LLReunion-oerclassics (juste: Underworld's Jumbo, that is) én een opgevoerde versie van RSL's zomerzoete vlindervanger The Love will be Strong.

Mijn vraag over het waar en wanneer van de volgende Reunion blijft overigens onverkort staan. Wil best een suggestie doen hoor, want ik herinner me nog een boerderijtje ergens in de middle of nowhere. Iets met Wippers... Daar kon alles! Nog een keer...? Reprise?

LISTEN&LOAD: RACE LUCK JUMBO LOVE (A Camping Micromiks)

tweede ronde

Opgelet, komt er weer eentje: zo'n Camping Micromiks. Jaja, ik zit nog steeds met de erfenis van de WGD-Reunion. Daar zijn jullie echt nog lang niet vanaf. Want ook deze haalde destijds de final cut niet. Jammerjammerjammer... jammerrrrrrrr! Vooral omdat we als gevolg daarvan die loeiende Van She-riemiks van het Klaxons-kanon Gravity's Rainbow moesten missen. En dat is er ééntje hoor: een vreselijk uit de bocht vliegende roof raiser! Dik & vet. Hij zit hier ingeklemd tussen Mad about you van Hooverphonic en Moloko's Sing it back (óók in een riemiks), terwijl de Martin Solveig-metamorphose van Salif Keita's Madan deze Micromiks van een stormend slot voorziet. Opgeteld is dat inderdaad MAD RAINBOW SING MADAN.

Aiiiiii..., krijg ik zomaar weer ontzettend veel zin in een nieuwe Reunion. Waar en wanneer was 'ie ook weer?

LISTEN&LOAD: MAD RAINBOW SING MADAN (A Camping Mikromiks)

Uppsala där han kommer!

Staffan Lindberg (född Uppsala, Sverige) är svensk basist och sångare. Han har mest gjort sig känd med sånggruppen Viba Femba där han sjöng andrabas. 2003 slutade han i sånggruppen för att gå vidare som frilansande musiker, artist och skribent. Han har jobbat med andra musiker runtom i landet och i Uppsala där han kommer ifrån. Han har även sjungit i Octavox, Radiokören och Eric Ericsons kammarkör där han medverkat på skivor och liveframträdanden.

Nou, zoveel weet ik dus over Staffan Lindberg. Een lang weekend met een Zweedse tweeling (M/V) voor degene die de vertaling verzorgt. Aan de andere kant, eigenlijk is het enige wat je van hem hoeft te weten dat hij met Document 2h verantwoordelijk is voor een weelderig en fantasierijk dance-epos. Voor fijnproevers.

LISTEN&LOAD: Document 2h - Staffan Lindberg
INFO: ?

Beloofd is beloofd, ik zou de Campingdisco met regelmaat een beetje bijkleuren. Welnu, dat is in dit geval dan slechts een prettige bijeenkomstigheid, want Aretha Franklin heeft zo'n subsidie natuurlijk helemaal niet nodig. Sterker nog, dat zou een belediging zijn. We hebben het hier immers over een levende legende; de Koningin Moeder van de soul. Kun je blind op vertrouwen. Anytime. Als je in de maalstroom van muzikale nieuwlichterij even niet meer weet waar je naar moet luisteren, grijp dan Aretha's Greatest Hits uit de kast. Weet je meteen weer hoe goede muziek echt hoort te klinken. Pure passie. Recht uit het hart. Het bewijs: Rock Steady.
All rise for the queen mother!

LISTEN&LOAD: Rock Steady - Aretha Franklin
INFO: Aretha on the web

makkelijk

Altijd lastig, instrumentale rock... Ik word er op de één of andere manier een beetje zenuwachtig van. Volgens mij zijn het ook enorm eigenwijze jongens en meisjes, die zulke muziek maken. Zo van: 'dan gaan we nu heel ingewikkeld doen, zodat bijna niemand het snapt'. Math Rock wordt het ook wel genoemd en ik háááát wiskunde. Zoals gezegd, altijd lastig.

LUISTER ER DAN NIET NAAR, ZEURKOUS!, zou een (niet geheel onterechte) reactie kunnen zijn, maar ja, soms sneakt er toch eentje tussendoor. En ja hoor - zal je altijd zien -, raak ik er meteen van in vervoering! Hoezo ingewikkeld? Hoezo moeilijk? Het is geweldig! Avontuurlijk, spannend, opwindend en uitdagend! Een hele welkome ear-opener (overigens gevonden op het klasse-blog Grape Juice Plus).

...tikkertje...

Namen en rugnummers dan. Ik heb het over When we were younger and better van 65 Days of Static (ingewikkelde bandnaam, dat dan weer wel). Prachtplaat, waar gitaren en drums tikkertje lijken te spelen. De song schakelt subliem van graniet naar porselijn, en vice versa. Kan me zo voorstellen dat Timmerik hier wel iets in kwijt kan, maar ook voor niet-drummers is 'ie warm, neen, heet aanbevolen. En omdat het zo mooi is, gooi ik Static's minstens zo meeslepende Await Rescue ook nog even over de schutting.

LISTEN&LOAD:
When we were younger and better - 65 Days of Static
Await Rescue - 65 Days of Static
INFO: 65 Days of Static on Myspace

on ze road

Summertime compadres. Vakantie-time ook! Dus vliegt de LLReunion-posse langzaam maar zeker uit. Of rijden, mag ook. Zo zijn Smook en Sjoemp as we speak vermoedelijk de jerrycan aan het uitdeuken en de haringen aan het slijpen. Hopelijk hebben ze nog even tijd om deze Cool Cool Summer Miks binnen te sleuren en te schroeien, want hij is toch een beetje speciaal voor ons trio uit Out Ghost aan elkaar gelijmd. Want ja, Juapo en DQdieloe kregen de U. S. of A. Miks mee, dan kan ik de rest natuurlijk niet met lege handen vakantieland in sturen! Dus als de overige LLReunisten óók een holidaymiksje wensen, dan hoor ik het wel he (;

Enniewees, de Cool Cool Summer Miks it is. Verwacht hier qua miksing skills vooral géén vuurwerk. Daarvoor was de tijd te kort (twee takes) en zijn de nummers bovendien te divers. Desondanks is het een lekker gebakje geworden, waarmee je tachtig minuten Frans asfalt (160 kilometer?) moeiteloos verteert. Na een tamelijk indringende opening - hey, de chauffeur moet wakker blijven, ofniesoms? - wisselen nieuw en vooral véél bekend spul elkaar soepel af. En óók aan de meezingers is gedacht..., tis vakantie remember? Bon voyage!

LISTEN&LOAD: Camping's Cool Cool Summer Miks
Click pic voor tracks & full screen artwork! As you might have noticed the lady on the sleeve is experiencing quite a cool cool summer of her own... On the other hand, the possibility that she's just very very tired should not be ruled out entirely.

Rolling

Wat is het een verademing dat er nog acts zijn die tegen alle stromingen in trouw blijven aan de grondbeginselen van rauwe, ruige rock 'n roll. Niks geen hipperdiehip, foek de vogue..., gewoon inpluggen en rausen! OK-OK, dan ben je er nog niet, want er dient vanzelfsprekend wel even een puike song uitgespuugd te worden. En dat lukt Union Carbide Productions met verve. Deze Zweedse retro-slaven leveren met Be myself again een rammelende rocker af in de beste traditie van The Stooges en MC5. Dat deden ze overigens al zo'n 15 jaar geleden, want zo lang is dit beest al een zeer gewaardeerde inwoner van mijn platenkast.

Het is ter ere van dit jubileum dat ik 'm nu, op dit podium, presenteer. En natuurlijk óók omdat ik weet dat ik de liefhebbers van een vette pot rambling rock hier een plezante tijd mee bezorg. Hoop ik dan.

LISTEN&LOAD: Be myself again - Union Carbide Productions
INFO: Union Carbide productions on Myspace

jupiter

Een wel zeer smakelijk hapje astronautenvoer, deze weldadige spacetrip van Black Mustang vs Kerrier District. Die laatste kennen we natuurlijk als alias van Luke Vibert en op Mad as Hell bewijst hij nog steeds de onbedreigde future disco Don te zijn. Wat een heerlijk multigelaagde, dubby scifi-track is dit. Van een andere planeet, héééééél ver hier vandaan. En dat zijn wij ook, als we hier in kruipen. Héél ver, heerlijk ver.

LISTEN&LOAD: Mad as Hell - Black Mustang vs Kerrier District
INGO: Kerrier District on Discogs

best we never had

The best emo guitar anthem the LLReunion never had, zo zou ik Descent van Remy Zero willen omschrijven. Werkelijkwaar geschápen om op Reunions de roof te raisen. Om woest op te jumpen. Vuisten in de lucht. Alleen...., niemand hoorde 'm. En dat is een misdaad voor het reunie-wezen, want Remy Zero klinkt op dit uit 1996 stammende nummer als de gedroomde synthese van de aanzwellende emotie van Zornik, de melodieuze bravour van Arid en de gruizige gitaarspirit van dEUS. En dat alles in een compacte 3 minuut 44! Omhelst u mee?

LISTEN&LOAD: Descent - Remy Zero
INFO: Remy Zero on the web

Gevonden voorwerp

Big up for Juapo! Deze Sherlock Holmes van de LLReunion is erin geslaagd het origineel van de in deze poosting behandelde mash up boven water te slepen: het betreft Time won't let me go van The Bravery. Geheim agent Juapo laat weten het goed met deze Big Apple-bewoners te kunnen vinden en dat begrijp ik. Want de Dappertjes bakken verdoemd lekkere liedjes, zowel versterk als onversterkt. Check ondergaand Time won't let me go in de akoestische variant. Gloeiend BBQ-plaatje!

LISTEN&LOAD: Time won't let me go (acoustic) The Bravery
INFO: The Bravery on the web

jippie x 3

Liefhebbers van Grandaddy- en Pavement-achtige tegentonen ontwaken NU uit hun zomerslaap, want hier issssssss… Blitzen Trapper! De naam alleen al. Dat kan niet meer fout gaan. En inderdaad, hun debuutalbum Wild Mountain Nation bevat heerlijke hotseknotsebegoniapop. 'A dizzying lo-fi psychedelic prog rock power pop alt-country indie rock jamfest', las ik ergens op het web. En zo is het! Ooit willen weten hoeveel ideeën er in één liedje passen? Wel, Blitzen Trapper demonstreert. Cooking!

Een echte ontdekking, wat mij betreft. Zeker omdat ze in de riemiks óók nog eens dansvloer-fähig zijn. Luister maar naar deze drie riemiksen van Blitzen Trapper's Sci Fi Kid. Driewerf jippie!

LISTEN&LOAD:
Sci Fi Kid (Lips & Ribs Remix) – Blitzen Trapper
Sci Fi Kid (The hood Internet mix) – Blitzen Trapper
Sci Fi Kid (Principal Participant 'Kingswood' remix) – Blitzen Trapper

INFO: Blitzen Trapper on Myspace

Camping wasse hier

Sommige dingen moet je niet willen uitleggen, andere juist weer wel. Dit is een typisch geval van uitleggen. Die titel, ja... Camping's Wassewassewassemiks? Wáááát!? WASSEWASSEWASSE???? Wassewassewie? Dat bedoel ik, sommige dingen moet je uitleggen. Komtie: Wassewassewasse is de titel van de meest recente hit van mijn oudste zoon. Gaat ongeveer zo: 'wassewassewasse, wassewassewasse, wassewassewasse, wassewassewasse, koning, koning, KIKKER!' Mind you, eigen compositie he. Pffffff, daar sta je dan, als wannabe-DJ. Nachten offer je op, hopend op enige faam, komt een 3-jarig mannetje doodleuk met zo'n monsterhit aanzetten. Alsof het niks is! Tsja, dan moet je je plaats kennen. Daarom dus deze titel, als eerbetoon aan het echte muzikale talent.

En wat brengt Wassewassewasse? Miksologisch gesproken een smoothie, nogal goed gelukt al zeg ik het zelf. Verder véél house, véél techno. Net als op The Beauty & The Beats verken ik hier nieuwe stijlen. Cleaner, kaler en minder climax-rijk misschien, maar óók stiekemer, gemener. Een zekere LLreunist wist dat ooit zo treffend als 'goor' te kwalificeren. En dát is dit wel. Goor. Hey, hij heet natuurlijk nievoorniks de Wassewassewassemiks (; Kon wel eens hele goede vrienden met de koptelefoon worden, dit ding. En als 'ie op 31 minuten en 43 seconden (stopwatch gereed) nog niet binnenkomt, dan vrees ik dat het nooit meer goed met je komt. Plezier!

LISTEN&LOAD: Camping's Wassewassewassemiks
Click pic voor art & tracks

KORT. Kijk Michael..., zó kan het óók! De King of Pop electrofied en het klinkt gewel(da)dig!

LISTEN&LOAD: Billie Jean (Mathematikal rerub) - Michael Jackson
INFO: Michael Jackson on the web

An introduction to... CHAVEZ

Wie wat bewaard, die heeft wat. Ja, dat zit wel goed in de sectie Spreekwoorden & Gezegdes. En ik heb nogal wat bewaard. Planken vol! Planken platen (OK…, CD’s) uit het pre-digitale tijdperk. Steeds vaker loop ik ze langs voor een trip down memory lane. Verdomd leuke wandelingen zijn dat, want je treft gegarandeerd véél oude bekenden. Zoals Chavez, een nogal luidruchtige maar ook zeer melodieuze Amerikaanse gitaarband, waar ik kortstondig een hevige verliefdheid voor ontwikkelde. Nu, tien (?) jaar later, val ik wéér als een blok voor dat gepassioneerde geweld. Voor die snijdende gitaren, die nijdige drums. Maar vooral ook voor die prachtige liedjes die in deze emotionele uitbarstingen verstopt zitten. Breekbare liedjes, gek genoeg.

Overigens dreigde mijn zelf opgewekte Chavez-revival tot een wel erg rap einde te komen, toen bleek dat Ride the Fader (Chavez' beste alboem) spoorloos verdwenen was. Meen me inderdaad te herinneren dat 'ie ooit in Out Ghost uit logeren ging, waar 'ie vermoedelijk nog altijd ergens uithangt. Geen nood, lang leve het digitale tijdperk! Slsk to the rescue; binnen 5 minuten had ik de plaat binnen. Veel Chavez-fans nog trouwens, op het web.

...durfals...

Ondergaand treffen jullie een korte 'introduction to...': een heus Chavez-voordeelpakket, bestaande uit de drie beste nummers van het gememoreerde alboem Ride the Fader. Gun deze noisy prachtsongs een kans! Durfals draaien ze LOUD. Héél benieuwd of jullie hier iets mee hebben... Pls advs.

LISTEN&LOAD:
The Guard Attacks - Chavez
Top Pocket Man - Chavez
The unreal is here - Chavez
INFO: Chavez on the web

demonstratie

Weet je nog? Natuurlijk weet je het nog! Dick Schoenaker naar Tscheu La Ling, Lerby pikt op, Cruyff neeemt over en dan... De Lob. We schrijven 1981: Cruyff was teruggekeerd naar Ajax en ontmoette veel scepsis. Hij zou te oud zijn. Over the hill. In de allereerste wedstrijd gaf hij antwoord, met z'n voeten... Leuk al dat jeugdig talent, maar het is nog leuker wanneer de meesters, bij voorkeur getergd, nog één keer voordoen hoe het moet. Same here. Aan de bal is dance-veteraan Josh Wink en hij doet hier wat Cruyffie tegen Haarlem deed: even demonstreren wie de baas is. U begrijpt het, Josh is de baas. Zijn riemiks van Radioslave's Screamin' hands is een magistrale techno-cracker. Underworldish! Een zalige, geniale trip. Ik zeg: LIFT OFF!

LISTEN&LOAD: Screamin' hands (Josh Wink interpretation) - Radioslave
INFO: Josh Wink on the web

nieuwe bieten

Amper een kwartier oud en nu al de wijde wereld in gestuurd. Hard wellicht, maar zo gaat het nou eenmaal met Campingmiksies. Geen gepamper! Of ze redden het op eigen kracht, of ze maken al snel kennis met de medogenloze delete-knop. Wel, deze zou het wel eens kunnen redden.

Zoals de titel al doet vermoeden is het op The Beauty & The Beats dansen geblazen. Full on. De oplettende luisteraar signaleert op deze miks misschien ook een (kleine) koerswijziging, want langzaam maar zeker neem ik steeds meer afscheid van de electro(clash). Heel voorzichtig weliswaar, want het genre biedt nog steeds enkele onweerstaanbare vloervullers, maar toch... Het begint sleetse plekken te vertonen. De magie begint enigszins uit te werken. Bovendien heb ik behoefte aan wat nieuws. En dat zoek ik in toenemende mate in techno en good old house. De weerslag daarvan hoor je hier: een avontuurlijke miks met een aangename flow. Doet het goed op de bank, nog beter in den voiture, maar het best op den vloer. Ride on!

LISTEN&LOAD: The Beauty & The Beats (by DJ Camping)
Click pic voor full screen artwork & tracklisting

Graag jullie aandacht voor een nieuwe sunken treasure uit de Camping-kelders. Wéér zo'n song die de Top 100 Aller Tijden om raadselachtige redenen nooit gehaald heeft. Nog erger: nooit ook maar in de buurt van een hitlijst gekomen. Waarom? You tell me. Deze goudomrande soul song, die Elvis Costello voor de soundtrack van de rolprent Grace of my Heart schreef, heeft alles..., maar dan ook alles: een vintage Motowngeluid (zowel zang als productie), tranentrekkende tekst (zóóóó zielig) en een melodie waar je geen genoeg van krijgt. Een meesterwerk. Alsof The Supremes na veertig jaar weer een 45 toeren heeft uitbracht, zo authentiek klinkt het gelegenheidsmeidengroepje For Real hier.

Ik beweerde dat Unwanted Number alles had, maar dat is niet helemaal waar. Dansen en springen wordt namelijk een lastige operatie. Niet erg. Sommige muziek is niet gemaakt om op te dansen. Hier moet je naar luisteren. Veel. Hoop dat jullie dat doen en deze ten onrechte vergeten schoonheid met terugwerkende kracht op het schild heffen.

LISTEN&LOAD: Unwanted Number - For Real
INFO: Elvis Costello on the web

AIRCO

Op het aanbevelingswaardige blog Little White Earbuds (zal Smook moeten aanspreken, qua oordopjes) vond ik deze spannende en intelligente minimal/technotrack van Julian Jeweil. Prachtige opbouw! De plaat trippelt eerst een minuut of anderhalf op zijn tenen je hoofd binnen. Eenmaal aangekomen begint de ellende. Alsof Julian eigenhandig een antiek kerkorgel uit z'n voegen trekt. Om vervolgens, alsof er niks gebeurd is, weer vrolijk voort te trippelen. Ja, 'tis er zo-ééntje: een vieze, vuile mindfucker! And proud of it. Ik zeg: méér, méér, méééér!

LISTEN&LOAD: Air Conditionné - Julian Jeweil
INFO: Julian Jeweil on Myspace

dek!

Vorige week sloeg ik 'm nog over, deze week moeten jullie er weer aan geloven: de vrijdag bloedneuselectrotrack! Vandaag uitgedeeld door Chromeo's Tenderoni. Niet het origineel (dat veroorzaakt zelfs geen schaafwondje), maar de MSTRKRFT-riemiks. Kiek, dan weet je dat je je dekking nóóit moet laten zakken. Een uppercut is bij de MSTRKFT-gang namelijk nooit ver weg. Oppassen dus. En tussendoor naturlijk ook genieten van deze moddervette miks. Wicked!

LISTEN&LOAD: Tenderoni (MSTRKRFT remix) - Chromeo
INFO: Chromeo on Myspace

stoned

Geinspireerd door het hieronder nog immer uitdijende gezelschap betekenisvolle acts uit de moderne muziekgeschiedenis (aanvullingen zijn zéér welkom) blies ik weer eens het stof van enkele fossiele platen af. Zoals van Van. Van Morrison, that is. And it stoned me raakt me elke keer weer: warme en bewogen northern soul, zoals alleen Van the Man het kan. Je hoort gewoon het gekras op zijn ziel. Mooi.

LISTEN&LOAD: And it stoned me - Van Morrison
INFO: Van the Man on the web

graven

Sure, de geschiedenis van de pop- en rockmuziek kent iedereen wel zo'n beetje. Duke Ellington, Chuck Berry, Little Richard, Muddy Waters, Hank Williams, BB King, Elvis, Beatles, Stones, Phil Spector, Frank Sinatra, Beach Boys, Hendrix, Carole King, Otis Redding, Kinks, Burt Bacharach, Miles Davis, James Brown, Bob Marley, Dylan, Neil Young, The Who, Clapton, Lou Reed, The Band, Doors, Stevie Wonder, Sly Stone, Aretha, Led Zep, Carpenters, Marvin Gaye, Jacques Brel, David Bowie, Parliament, Simon & Garfunkel, Beegees, The Stooges, Joni Mitchell, Gram Parsons, Springsteen, Johnny Cash, Al Green, Frank Zappa, Van Morrison, Black Sabbath, Pink Floyd, Nick Drake, Ramones, Roxy Music, The Clash, Tom Waits, Santana, AC/DC, The Sex Pistols, Fleetwood Mac, Queen, Talking Heads, Joy Division, Abba, Elvis Costello, Prince, Michael Jackson, Depeche Mode, Public Enemy, The Smiths, R.E.M., U2 (onder protest), Madonna, Nirvana, Radiohead, Vicky Leandros, DJ Camping... (ben ik er één vergeten?).

Wat ik eigenlijk wil zeggen: hoe vreemd! Van bovengaande reeks kennen we iedereen, maar hoe goed kennen we de geschiedenis van de dansmuziek? Ja, Kraftwerk, daar komen we nog wel. Net zoals Giorgio Moroder en Donna Summer. Maar verder? Ai... Ik moet in elk geval terug naar school. En daar ga ik jullie mee lastig vallen door op onbewaakte ogenblikken een cruciale plaat uit de dance-oudheid tussen jullie ogen te mikken.

...zaadje...

Om te beginnen is hier Clear van Cybotron, de act van Juan Atkins (uit 1983!). Clear is zo ongeveer het zaadje waaruit later electro en Detroit Techno ontsproot. Zo invloedrijk was deze track. Hier hoor je de klassieker in een remix door de dancevernieuwers van Cobblestone Jazz. Prachtige plaat, die in acht minuten wel drie keer van gedaante lijkt te veranderen. Essential!

LISTEN&LOAD: Clear - Cybotron (Cobblestone Jazz remix)
INFO: Juan Atkins on Discogs

meer dan drie (;

Ja, niet schrikken, sentimentele bui-alert!

Deze is voor jullie: mijn lieve, leuke LL-vrienden. Gewoon, daarom. En dit saluut gaat niet geheel toevallig vergezeld van de nieuwe LCD Soundsystem-single All my friends. Niet alleen vanwege de titel, maar óók omdat ik nu al visioenen heb van hoe deze piano-gedreven club-sing-a-long tijdens de eerstvolgende Reunion voor Sixties-achtige taferelen gaat zorgen. Big hugs, handen in de lucht, samenzang, tamboerijnen, allemaal onze kleren uit... (oh nee, dat deden we nooit, da's waar). Mmmmmm.

Enniewees, James Murphy's LCD-posse is erg fijn op dreef met deze epische lange afstandstrack, die wordt opgejaagd door een old skool house-piano, roffelende percussie en een repeterende rock-riff. Géén electrokiller zoals we ze van LCD Soundsystem kennen, maar een alternatieve club-hit, very feelgood. Voor jullie, op jullie! Cheers.

LISTEN&LOAD: All my friends - LCD Soundsystem
INFO: LCD Soundsystem on the web