Ame(n)

Neem het mij niet kwalijk, maar ik ben nog steeds niet uitgerateld over de Ame-riemiks van Timbuktu. Omdat het zo'n gemene sluipmoordenaar is. Zo'n plaat die in het begin keurig kabbelt, totdat je halverwege wordt gegrepen door de onderstroming, waarna je telkens kopje onder gaat en naar adem blijft happen. En nét als je denkt dat je in het kolkende water het leven laat, verandert 'ie weer in een zachtaardig stroompje en spoel je alsnog aan op het droge. Timbuktu dus. Wel even doorzetten, want hij komt niet in één keer binnen. In tegenstelling tot deze: de Ame-bewerking van Underworld's Crocodile. Fa-bel-ach-tig. Die suspense, die opbouw... En hóór eens hoeveel geluiden hierin zijn verstopt! Daar kunnen geen twintig paashazen tegenop.

LISTEN&LOAD: Crocodile (Ame remix) - Underworld
INFO: Ame's Space