oorappeltje

House next. Heule fijne house zelfs. Of nee, erase & rewind; zo'n obligate kwalificatie doet namelijk totaal geen recht aan de o-ver-wel-di-gen-de impact die deze plaat op ons had. We zullen 't joe nog sterker vertellen: Roland Appel's Inner Soul heeft de potentie van een Future Reunion-classic! We moesten meteen aan Gui Boratto's Beautiful Life denken, maar dan anders. Tikkie minder geweldig misschien. Dat is geen schande. Inner Soul deelt in elk geval de warmte, de volle productie en de krankzinnig groovy bieten, die ook de Gui-gigant zo onweerstaanbaar maakt. Geef 'm een spin, zo snel als je kan. En ook zo hard als je kan (of je hi-fi het toelaat tenminste). Pláátje hoor... Poei, niet te stoppen.

LISTEN&LOAD: Inner Soul - Roland Appel
INFO: Appelboom

zinvol geweld

No-one Ever Really Dies heten ze voluit, maar dát valt bij deze plaat nog te bezien... Pharell en partners waren enige tijd uit ons gezichtsveld verdwenen, vanwge een gevalletje overkill. Tot vandaag, want met Kill Joy doet N.E.R.D. eindelijk weer eens waar ze goed in zijn: in-your-face-funk-rock uitspugen dus. Dreigend, rechtdoor, gejaagd, agressief, hongerig en gewapend met rubberen bassen en scheermes-scherp gitaarwerk. Zó zien we ze het liefst. En zo horen we ze nog liever!

LISTEN&LOAD: Kill Joy - N.E.R.D.
INFO: W.W.W.N.E.R.D.

stokt

Denk zomaar dat er hier en daar een Reunistenhartje harder gaat kloppen (óf breken) als deze plaat door diens download-duim is getoucheerd. Nee, ik weet het wel zeker! Want de overgave en urgentie waarmee Adem hier Hotellounge van dEUS koffert is adembenemend. Zonder nou heel ver af te wijken van het in Reunionkringen zo innig omarmde origineel weet Adem de song toch naar zijn hand te zetten; mede dankzij het ongepolijste pianospel en dito violen. Dat, én zijn zang, bezorgde de camping kippenvel. En dat duurt vcoort, want deze beauty blijft voorlopig nog wel even op de repeat...

LISTEN&LOAD: Hotellounge - Adem
IMFO: Adem op met Web

3, 2, 1... GO!

Met de ode aan Optimo nog vers in het geheugen, schieten we meteen nog maar een riemiks van de Schotten in de kruising. Zet de wave maar alvast in, want het hier voorgeschotelde Busy doing nothing van het hele leuke Love is All past dankzij de Optimo Magic uitstekend bij de feestelijkheden, waarmee wij over enkele ogenblikken de start van het weekeinde luister bij zetten. En dat gaat ZO: FUN. SUN. JUMP. PUMP. DANCE. ROMANCE. ROCK. RAVE. HARD. HOT. LOVE. LIFE. FLY. HIGH. TRIP. TEASE. PARTY. PLAY.

LISTEN&LOAD: Busy doing nothing (Optimo remix) - Love is All
INFO: WWWOPTIMO

Zeg maar No, dan krijg je er Two

Nou, gaat lekker hier... Kort geleden was het al No Social en nu ook nog eens Love No. Ook niet aardig. En waarom eigenlijk? Waarom nou juist hier? Campingdisco is niet asociaal en liefdeloos, aux contraire! Dat we ze desondanks niet diskwalificeren komt omdat dit ongewenste gedrag verpakt is in twee onweerstaanbaar lekkere tracks. De Optimo-miks van No Social is zelfs van de buitencategorie; Love No niet. Maar ondanks dat nog steeds zéér de moeite waard hoor.'Tis een perfecte prikkel voor minnaars van pocket-sized-pop-rock-electro-glam. De doelgroep Reunisten, zeg maar.

LISTEN&LOAD: Love No - The Real Heat
INFO: The Real Heat My Space

TOXIC DIXO

Weer kort en weer disco. Nu écht kort, beloofd. Maar geen échte disco. Nope, ook deze disco is ongewoon. Ongewoon goed, that is! Dit is namelijk New York Disco; hét geluid van vandaag, verzorgd door het collectief van mórgen. Hercules & Love Affair! Al eerder te gast, in gezelschap van ondermeer Goldfrapp , Frankie Knuckles en Riton. Zal ik wat zeggen? Ze zijn hier zéker niet voor het laatst. Zie ze de show stelen met deze briljante riemiks van Babytalk's Chance! Zo dans je dus de disco. BIG TRACK. Big track...

LISTEN&LOAD: Chance (Hercules & Love Affair Remix) - Babytalk
INFO: Hercules & Love Affair on Myspace

Lange tekst ja, maar je hebt niet voor niets leren lezen!

Wist u? Wanneer de jongste telg uit het Camping-geslacht iets opmerkelijks waarneemt, laat hij dat tegenwoordig luidkeels weten, met de one liner: ‘Kijk eens toch nou!’ Neenee, niet waar. Het is: ‘KIJK-EENS-TOCH-NOU!!!!’ En die moesten we er maar eens in houden. Dus passen we ‘m meteen toe op deze posting. KIJK-EENS-TOCH-NOU!!!! Daar. Waar? Dáár! Daar heb je The Shortwave Set! Kent u ze nog; van lang geleden? Toen ze ons met hun sixties-soundalike Is it any wonder verblijdden? (…) Nee? Vergeten? Geeft niks, u bent de enige niet. Nagenoeg niemand bekommerde zich om de Britten...

...wie anders!?...

Dat we desondanks kennis kunnen maken met de nieuwste van The Shortwave Set, komt omdat het verstoten bandje net op tijd uit de goot gevist werd: dankzij Optimo. Wie anders!? Deze Schotse clubuitbaters slash labelbazen slash DJ’s bestieren sinds enkele jaren immers de afdeling Gevonden Voorwerpen van de Moezikale Spoorwegen. Daar bewaren ze vergeten liedjes. De tjoens die de luisteraar verloor, of nog erger: opzettelijk liet liggen. Niemand die ze mist, niemand komt ze claimen. Des te beter voor Optimo-mannen Twitch and Wilkes, want hopla: die zetten ze dan gewoon in voor eigen gebruik! Zoals bijvoorbeeld is te horen op hun legendarische miks-CD (How to) Kill the DJ: een landmark record voor iedereen die hokjes haat. Op deze dubbeldekker uit, pak ‘m beet, Nul Vier vervagen de grenzen tussen alle denkbare genres en stromingen. Toen naast nu en populair naast obscuur. Alles wat in het dagelijks onverenigbaar is, huppelt hier hand in hand door het land. En dús vinden de gememoreerde vergeetmenietjes zich opeens terug in innige omarming met een technothriller; of in een pas-de-deux met Blondie, for that matter.

...opbouwfreaks opgelet...

Eind goed, al goed? Non-non! We zijn nog helemaal niet aan een einde toe; eerst nog The Shortwave Set, waarmee dit exposé per slot van rekening van acquit ging. Ondergaande Optimo-miks van hun No Social zou namelijk ernstig tekort worden gedaan, als we ons nu opeens gaan haasten. Dan dreigen we in onze eigen voet te schieten. Om maar niet te spreken over de Reunion-risico’s. Dit ding heeft namelijk serieuze potentie om in dat verband een paar potten te breken; met name in de twilight zone tussen peaktime en afterhours. Opbouwfreaks opgelet: deze track gaat en gaat en gaat en gaat. Jij erachteraan. En weet je wat: de rest eigenlijk ook. Want dit is essential listening voor iedereen die z’n soep wél zo heet eet als ‘ie wordt opgediend! Dat zijn wij. Joe en mie.

LISTEN&LOAD: No Social (Optimo Espacio remix) - The Shortwave Set
INFO: Optimo Dot Kom

GLOW JOB

HALLOHO! Mag ik uw onverdeelde aandacht voor John Frusciante pls? Ondanks de verlammende lengte van deze posting. Echt, dat verdient deze snarenridder van de Red Hot Chili Peppers. In de luwte van de blikvangers Kiedis en Flea zorgt hij namelijk voor de moezikale brille in het Red Hot-repertoire. Het is vooral Frusciante, die de Peppers van hun beste tracks voorziet. En eigenlijk is dat opmerkelijk. Tenminste, als je zijn vroege solo-werk als referentiekader hanteert. Dat is andere cake! En niet zo’n klein cakeje ook. Zo was er Niandra LaDes & Usually Just a Tshirt, uit 1994 (en uitgebracht in '99): een bijna pijnlijk persoonlijke plaat vol maniakale songs. Nou ja, songs… Eerder expressionistische gitaarschetsen, met hier en daar wat krassende vox. Zo'n typisch geval van hate-it-or-love-it. Hier op de camping konden we er wel wat mee, vanwege de soms angstaanjagende bezetenheid van een aantal nummers. Duivelsverzen, zou je ze ook kunnen noemen; waarbij de duivel de gedaante van Hare Majesteit Heroine had aangenomen. En zo heel af en toe viel er ook wat te lachen. Onbedoeld, weliswaar, maar houd je gezicht maar ‘ns in de plooi bij een songtitel als ‘Your pussy is glued to a builing on fire’…

...heerlijk driftende rocker...

Eén ding was duidelijk: in z’n uppie bleef Frusciante mijlenver verwijderd van de hitgevoelige Peppers-propositie, die hij aanleverde nadat de Pepperoni's 'm later weer in genade aannamen. Denk dat de duivel was uitgedreven -iets wat door een smaldeel freakfanaten overigens zéér werd betreurd. Bad luck. Ze zullen vermoedelijk moeten blijven rouwen, want de gitarist lijkt definitief met zijn demonen te hebben afgerekend; getuige ook zijn recente eenmansuitingen. Vergeleken met vroeger zit John solo tegenwoordig aanmerkelijk dichter op de huid van de Peppers. Dat hoor je hier, op het samen met een zekere Josh Klinghoffer geschreven Afterglow: een ongemeen spannende en heerlijk driftende rocker, met precies het juiste evenwicht tussen de populaire pep van de Peppers en de latent aanwezige madness uit zijn drugs-days. Laat deze niet passeren, laaidies & Gents!

LISTEN&LOAD: Afterglow - John Frusciante & Josh Klinghoffer
INFO: John's Web

les petites princes

Padded Cell is een zogenoemde artist's artist; wat zoveel wil zeggen dat deze act door collega-knoppendraaiers zo'n beetje heilig wordt verklaar, terwijl het grote publiek geen sjoege geeft. Naja, béétje overdreven misschien, maar Padded Cell verdient in elk geval veel meer fame dan hun huidige verblijf in Obscuria. Dit vanwege hun fabelachtige visie op electronische dansmuziek.

...in een rechtvaardige wereld, tenminste...

Op het eerste gehoor wijkt de Britse brigade overigens niet eens zoveel van het gangbare aanbod af. Wie PC's organische geluid echter aandachtig en frequent beluistert, ontdekt al snel de diepte en de inventiviteit; en begrijpt bovendien waarom vakbroeders ze zo fantastisch vinden. Als Padded Cell zulke weelderige, bewustzijnsverruimende platen als ondergaande Triple X Sindrome blijft uitbrengen, volgt de wereld vanzelf (in een rechtvaardige wereld, tenminste).

LISTEN&LOAD: Triple X Sindrome - Padded Cell
INFO: Padded Space

code-kraker

Ach, het mag dan zojuist misschien wel zondag zijn geworden; de gevoelstemperatuur is nog gewoon saturdaynight fever hoorrrrrrrr! Si, de Campingdisco is on fire. Full on freakazoid. Dit danken we aan De Technotovenaar. AGOOOOOORIAAAAA! Mais oui: de hogepriester is in het huis! Wat kan die man toch furieus tekeer gaan. Vannacht brengt hij zijn Code 1026 tot ontploffing. En niemand blijft ongedeerd bij deze vernietigende fleurfiller. Een techno-kathedraal! Kathedraal ja. Luister maar, dan begrijp je wat ik bedoel. Draai 'm HARD. Toegegeven, dat advies wordt op deze plek nogal vaak gegeven, maar dit keer dringender dan ooit. Oh ja, wees ook geduldig: Code 1026 neemt namelijk een lange aanloop. Maar geloof me, daar is over nagedacht. Geen instant allemansvriend; tóch een zeer serieuze kandidaat voor het Future Reunion Classic-vignet.

LISTEN&LOAD: Code 1026 - Agoria
INFO: Agoria op het web

access setlist?

Dan een plaat waarvan ik niet begrijp dat 'ie nog nooit een positie in de setlist van ook maar één van onze Reunions heeft verworven. Leidend voorwerp is Don't say nuthin van The Roots in de Kid Alex-riemiks: een 100% party-bom, die zich dankzij de wisselwerking tussen de zeldzaam foenky bassline van The Roots en het digitale vuurwerk van Kid Alex tot een ultrawrede vloervuller ontpopt. Deze gaat er vól in. Hard, heavy en haastig, geen genade! Dansen zal je, de euforie tegemoet. En? Schoppen we 'm de setlist op? Pls advise. Ennuh..., PLAY LOUD (als de mood goed is tenminste, andersnie).

LISTEN&LOAD: Dont say nuthin (Kid Alex remix) - The Roots
INFO: The Roots on Myspace

Made in the Shade

Hoe blij wij worden van Booka Shade zal voor de frequente bezoeker dezes blog geen verrassing zijn. Dat las hij of zij niet één, niet twee, maar reeds drie keer. En omdat je met z'n drien niet kan klaverjassen, volgt ondergaand numero quattro! 'Tis de Matchbox's Right or Wrong-riemiks van Booka's Charlotte: een hemelse houser, waar met name in de eerste helft een paar rake klappen worden uitgedeeld. Doordringende drums uit een doosje duwen ons nadrukkelijk richting de dansvloer. En dát werd wel weer eens tijd!

LISTEN&LOAD: Charlotte (Matchbox's Right or Wrong Remix) - Booka Shade
INFO: BSWWW

RAFFISANT!

Wie anders dan de Fransen zijn de leveranciers van zulke dikke vette partystarters als het hieronder gelegen Rock it, don't stop it? Niemand. Dus we kunnen er kort over zijn en dat zullen we ook: next Reunion, Rafale om 02.00 uur. Houd alvast de brandblussers bij de hand, want deze track is on fire.

LISTEN&LOAD: Rock it, don't stop it - Rafale
INFO: Rafale op Fluokids

FRSH MGMT

Als gevolg van de eerste notities op de LL-line up dagdromen wij hier op de Camping heimelijk over een plekje voor de Amerikaanse sensatie Mgmt. Deze act is momenteel één van de high potentials in het alternatieve rockcircuit. Vooral de hongerige music press uit de UK knuffelt de nieuwkomers bijkans tot moes. En daar valt wel iets voor te zeggen hoor, want Mgmt serveert haar foenky gitaar-rock fris van de lever. Met een bravour en lenigheid, die de jonge Stones in herinnering roepen. Oók niet onbelangrijk: de tunes deugen. Aan alle kanten! Luister maar naar Electric Feel: een festival favo in wording, ofnie?

LISTEN&LOAD: Electric Feel – Mgmt
INFO: WWWMGMT

Geef die mevrouw een jacket!

En als we dan toch een Campingflight to Lowlands Paradise uit de Verenigde Staten charteren, mag My Morning Jacket dan ook mee? Ooit zal ik op deze plaats hun oude, adembenemende (en ietwat macabere) torch song I Will Be There When You Die poosten, maar nu eerst nieuw werk. Evil Urges heet 'ie: de Jackets geven hier een perfecte demonstratie van hun enigszins verknipte maar tevens vreselijk fraaie visie op hedendaagse gitaar-rock. Uhm..., dEUS meet Prince? Crazy stuff (vooral vanaf minuut 3)! LL, are you listening?

LISTEN&LOAD: Evil Urges - My Morning Jacket
INFO: WWWMMJ

SUSPENSE

Soms zijn titels toepasselijk, soms niet. Deze dus niet. Maetrik's The Light is namelijk alles behalve light. Nope. The light is donker; The Light is zwaar. Lichtpuntje daarentegen is dat deze duistere heavyweight tegelijkertijd óók ongemeen goed is! Je hoort een sinistere en meeslepende technothriller, die tevens de hartslag van minimal-adepten in de versnelling zetten zal. Een plaat met een ronduit briljante spanningsboog, die toewerkt naar de break down op 05.08 minuten. Precies dáár begint de aanloop naar een kolossale climax (checkpoint 05.54). Extreem intens en overrompelend, ongeveer zoals Flesh & Bones van The Hacker (remember LL Silent Disco met DJ J. leBon?). Leipe sjit dus. PLAY LOUD!

LISTEN&LOAD: The Light - Maetrik
INFO: Maetrik op Myspace

Roel H, met de H van Heaven

Kómt 'ie weer: het repeteergeweer. Jaja, ik val in een peilloos diepe herhaling, maar de zendingsdrang is dermate hardnekkig, dat ik het woord blijf verkondigen. Al is het voor de zestienhonderd-en-zestiende keer! 'Waar HEB je het in Godesnaam over Camping?', liplees ik in the blind en u heeft gelijk. To the point. Ik heb het over de schoonheid van housemuziek; over het soort dat je voorzichtig optilt en je daarna op een wolkje afzet. Daarboven is alles echt, puur en prachtig. Het licht is wit en... Lalala, dididi, poehpoeh, nounou! Sorry-mijn-naam-is-Corry, ik was weer even aan het hemelfietsen. Heb ik vaker als zulke zaligheid als ondergaande voorbij zweeft. Nu vanaf de grond. Luister naar Roel H's Dancing Bears: een tintelende track uit de hors categorie van de electronische dansmuziek. Als een zachte aanraking; het moezikale equivalent van butterfly kisses. U weet niet wat een butterfly kiss is? Tsja...

...en die wás al perfect!...

Back to the bears. De Dancing Bears. Hieronder hoor je het origineel én de riemiks van Freeform Five. Oe-aa! Freeform Five! De Camping wordt wakker, want FF voorzag ons in het verleden van vreselijk veel vertier op de vloer. Goed dat ze er weer zijn. En nog beter om te horen dat ze 't niet hebben verleerd. Aux contraire! Met hun getemporiseerde bewerking van Dancing Bears zetten ze de puntjes bijna letterlijk op de i en overtreffen ze zelfs het origineel van onze landgenoot. En die wás al perfect! Mooi menson. Next Reunion (up north?), deze om drie uur.

LISTEN&LOAD:
Dancing Bears (Freeform Five remix) - Roel H
Dancing Bears (Original mix) - Roel H
INFO: ROEL H W W W

EARLY LL

Voel een ying-yangetje opkomen! Balans en zulks. Om na de stemmige deunen van José en Billy iets opgewekt op te wekken. Of nee, eigenlijk voel ik iets anders. Ik-voel-ik voel-wat-jij-ook-wilt-voelen en het gevoel is... [edit: ik heb alle flauwe antwoorden, onder protest, toch maar geschrapt] Het gevoel is... FESTIVAL! Dát voel ik. En volgens mij jij ook, als je The Age of the Understatement van The Last Shadow Puppets hebt gehoord. Dan verschijnen namelijk als vanzelf de beelden van stofwolkende volksverhuizingen en dampend tentdoek. Dan ruik je stro en bier. En dan zie je jezelf alweer zitten/liggen/staan/springen/hangen/dansen/rennen/vliegen/vallen-opstaan-en-weer-doorgaan! Dát doet deze plaat. Festival friendly fun, amigoes. Drukken met die download-duim!

LISTEN&LOAD: The Age of the Understatement - The Last Shadow Puppets
INFO: The Last Shadow Puppets op Youtube

Pie-S: Dit nog: waarom is deze single zo geweldig? Omdat Arctic Monkey-Alex Turner in de band zit!

apostel-plaat

De prachtige seizoensopeners van Booka Shade, Shonky, Sasha en Junior Boys deden mij denken aan een oudje; één van de platen die mij ooit tot het dancedomein bekeerden. Het is Dibaba's Hold you in de riemiks van Agoria, die net als het gememoreerde viertal hierboven excelleert in rijkdom, dynamiek en verrassing. Hold you begint met een dromerig weefsel van synthetica, waarna Agoria de plaat héél langzaam - bijna biet voor biet - in beweging duwt. Totdat je ongemerkt met gesloten ogen en geheven armen in het dans-walhalla arriveert. Zó mooi... Opmerkelijk eigenlijk, dat dit exemplaar nooit tot het Reunion-repertoire doordrong. Dus. Hoor ik daar HERKANSING?

LISTEN&LOAD: Hold you (Agoria Remix) - Dibaba
INFO: Dibaba op 't net

En hier is de tweede zwaluw!

We vroegen het ons onlangs al af en kunnen het inmiddels vol overtuiging bevestigen: de winterslaap is voorbij, of, the horses are on the track, of, let the games begin! Naja, noem het hoe je 't noemen wilt, maar Nul Acht is officieel LOS. Booka Shade's inventieve en meeslepende Planetary blijkt namelijk niet die spreekwoordelijke ene zwaluw te zijn. Non-non, er scheert momenteel zelfs een heel zwikkie zwaluwen boven de moezikale akkers. En voorop vliegt een prachtig exemplaar. Een zéér bijzondere birdie. Bizar ook. Maar bovenal bui-ten-ge-woon goed!

...zuigt en zoeft...

Het is Sasha's Who Killed Sparky: met afstand de beste plaat van dit nog jonge jaar. Houseveteraan (en levende legende) Sasha serveert hier een magische en bewustzijnverruimende compositie, waarin hij met onconventionele geluiden en vervreemdende ritmes een verbijsterend boeiende beat bouwt. De track veegt, schuurt, zuigt en zoeft; en prikkelt daarmee alles wat er te prikkelen valt: van je zintuigen tot je neurotransmitters en van je oren tot je knieholtes (om er maar vier te noemen). Yep, geef deze langeafstandloper gerust een plaatsje tussen het illustere gezelschap mindbenders, zoals Stereolove, Enoi, The Push en Jumbo. Want dit is een echte. Luister maar eens naar de checkpoints 04.00 - 04.44 en 06.46 - 07.08. Uniek. Draai 'm! Gééf 'm een kans, meer dan eens. En PLAY LOUHOUD!
Believe.

LISTEN&LOAD: Who Killed Sparky - Sasha
INFO: Sasha's Home