M25

Hiep hiep hoera voor Mixmag! Het oudste, grootste en beroemdste danceblad on earth vierde kort geleden haar 25ste verjaardag. Ter ere van die mijlpaal werd living legend Laurent Garnier bereid gevonden om een jubileum-miks in elkaar te smurfen; als cadeautje voor ons, de lezers. En sacrebleu, wat-een-cadeau! De aimabele Fransman maakte van zijn miks een schitterende overzichtstentoonstelling van 25 jaar electronische dansmuziek. Bijna álle essentiele componenten van de dance komen voorbij, met in de hoofdrol uiteraard talloze klinkende namen: van Underworld tot LCD Soundsystem en van Sasha tot Carl Craig.

...vitamine voor je iPod...

Ondergaand hoor je de eerste vijf tracks van de miks-ciedie, beginnend met de vocale versie van Kerri Chandler's piano-parel Rain; een opener if there ever was one. Je weet 't (én voelt 't) meteen... Dit wordt dansen! En ja hoor, daar ga je. TOP NOTCH DANCE. Deep, clubby en jazzy. Neem van mij aan dat u dit dansdocument niet mag missen. Vitamine voor je iPod..., believe!

LISTEN&LOAD: We are 25 (tracks 1 - 5) - Laurent Garnier for Mixmag
INFO: WWWMM

that's how the good lord works

Als douceurtje voor voorgaand geweld, serveren wij hierbij dit blije ei. En daar hoort een verhaal bij. Kort: Stand on the word is een oud gospelmoppie met kinderkoor, dat een jaar of drie terug door de Optimo-gang (die, ja) in hun legendarische miksplaat werd verwerkt. Veel verder dan de relatief kleine Optimo-aanhang kwam het fuifnummer van de Joubert Singers echter niet. 'Dan gooi ik 'm toch gewoon in de rebound?', dacht ene Keeds onlangs. Dus daar is 'ie weer! Nú met een Nul Acht-geurtje; een Justice-odeur, zeg maar. Er wordt zelfs gefluisterd dat achter Keedz eigenlijk Justice schuil gaat... Zou zomaar kunnen. En als het waar is, weten we ook meteen waar het Franse duo de inspiratie voor D.A.N.C.E. vandaan haalde. Justice ontkent overiges. Lekker belangrijk, want dit is waar 't hier om draait: feelgood, feelgood en nog eens FEELGOOD!

LISTEN&LOAD: Stand On The Word - Keedz
INFO: Keedz on Myzpace

terug naar start

De Riton-riemiks van Datarock's FaFaFa-song is voor ons op de camping van historische waarde. Het was namelijk de soundtrack bij de allereerste poosting op dit blog; op dinsdag 24 april 2007, om 11.14 uur (waar blijft de tijd?). Bovendien eindigde Riton's reusachtige miks op numero acht in de Bona! En ook in Reunion-verband heeft 'ie bewezen een behoorlijk potje te kunnen verbrijzelen. U begrijpt, het ding ligt ons na aan het hart. Vandaar ook dat we er in het voorjaar als de kippon bij waren toen Riton de plaat voor de tweede keer te grazen nam.

...Jump Jump en Dance Dance...

En nu dan deze: de Jump Jump Dance Dance-riemiks. Van wie die is, weten we nie, maar we weten wel dat 'ie z'n naam in alle opzichten eer aan doet. POEI. Dit is Jump Jump en Dance Dance..., keer tien! Smerige gitaarriffs en vette bassen stuwen het onderhavige geval naar party peak time. Zo geweldig als de Riton-cut uit onze maiden posting is 'ie niet, maar er moest een fotofinish aan te pas komen. Dusssssssssss..., waar wacht u nog op!? Snel; downloaden, draaien en FA FA FA FASTEN YOUR SEATBELTS.

LISTEN&LOAD: Datarock - Fa Fa Fa (Jump Jump Dance Dance Remix)
INFO: Datarockonmyspace

Doesn't seem to be a shadow in the city

H E T-W A S-H E E T-I N-D E-H O O F D S T A D !

Hot town, summer in the city
Back of my neck getting dirty and gritty
Been down, isn't it a pity
Doesn't seem to be a shadow in the city

All around, people looking half dead
Walking on the sidewalk, hotter than a match head

But at night it's a different world
Go out and find a girl
Come-on come-on and dance all night
Despite the heat it'll be alright

And babe, don't you know it's a pity
That the days can't be like the nights
In the summer, in the city
In the summer, in the city

LISTEN&LOAD: Summer in the City - Lovin' Spoonful
INFO: The Lovin' Web

Never forget...

'Stop de tijd!', riep Baardmans daarboven op 4 januari 1986. En dat betekende het eindsignaal voor Philip (Phil) Lynott. Zijn tijd in this thing called life zat er op, nadat hij een paar dagen eerder als gevolg van een overdosis speedball in het hospitaal opgenomen was. Da's jammer. In de eerste plaats voor Phil zelf natuurlijk. Maar ook voor ons, want we verloren een innemende moezikale underdog. Zowel solo als met zijn band Thin Lizzy excelleerde Lynott met eerlijke, pakkende rocksongs; enigszins vergelijkbaar met de spirit van Springsteen in zijn early days. Met die niets-te-verliezen-attitude; zo'n Born to run-gevoel. Dát zijn de parameters van The boys are back in town: Thin Lizzy's ultra-aanstekelijke pubrocker, waardoor Lynott onsterfelijk werd.

LISTEN&LOAD: The boys are back in town - Thin Lizzy
INFO: Lynottnet

PETE & ROGER

Objection your honour! Wij blijven het onrechtvaardig vinden dat The Who nooit is toegelaten tot dat tweetal iconen, aan wie de wasdom van de moderne muziek werd toegekend. En dan doelen we dus op The Beatles en de Stones. In ons boek hoort The Who daar gewoon keihard tussen. Ze hadden misschien niet de geniale goudomrande pop van John en Paul; misschien niet de koele panache van Mick en Keith; maar ze waren wél het hardst. En het gemeenst. Het stoerst ook. En dát met behoud van melodie, mind you. Hoor ik daar rehabilitatie? Nou, dat komt dan goed uit. De Franse rave-reus SebastiAn tilt The Who's Baba O'Riley hieronder namelijk naar het nu. Bassie bewaarde de orgel-gekte van het origineel en smakte er vervolgens een zooitje bieten bovenop. Big up, big track!

LISTEN&LOAD: Baba O'Riley (SebastiAn Edit) - The Who
ÍNFO: The WWWho

Second Opinion

Ooit, toen house nog luiers droeg, was deze plaat voor mij zo ongeveer de belichaming van het kwaad. Wat-vond-ik-dit-S L E C H T. Zo slecht, dat het bijna een fysieke weerzin opwekte. Brrrrrrrrrrrr... Wie toen zou beweren dat ik deze track later nog eens op het schild zou heffen, had moeten rennen voor z'n leven. Nou ja, niewaar natuurlijk (ik ben voor vrede); die zou een fikse 'foei!' om z'n oren krijgen, of zoiets.... Hoe dan ook, 'toen' is niet meer. Maar 'nu' wel! En nu duw ik een duo duimen in de lucht bij de recente re-release van Farley Jackmaster Funk's Love Can't Turn Around. Daarop hoor je hoe de contemporaine house heroes Boys Noize en Lifelike een sonisch saluut brengen aan deze legendarische dance-single. De boys aan de hand van een ruige raverock-riemiks en Lifelike met een even straffe als strakke big-room-raket. WICKED. Geschápen voor het party rush hour. Wanna try?

LISTEN&LOAD:
Love Can't Turn Around (Lifelike 2008 Mix) - Farley Jackmaster Funk
Love Can't Turn Around (Boys Noize Started Like This Mix) - Farley Jackmaster Funk
INFO: Jackmaster's Myspace Page

FREEBEES

Tsja, u kent uw Pappenheimers: we kunnen maar moeilijk maat houden. Dus dendert de trein door. Met aan boord nog zo'n Beegees-adept. Niet de eerste de beste, if we may say so. 'Tis namelijk niemand minder dan La Lesley, die ondergaand een saluut aan de broertjes brengt. Haar ingetogen unplugged-versie van de BG-beauty Inside + Out jaagt uw nekharen in recordtijd rechtovereind. En wéér wordt ons leger sterker: sterk door smaak!

LISTEN&LOAD: Inside + Out (LIVE) - Feist
INFO: MyFeist

ALLIED FORCES

Zoals u weet, zijn wij op deze plek al enige tijd actief als Beegees-pushers (hiero, daaro en nog-een-keero). Dat doen we omdat hun songs gevangenen van een fout imago zijn. Iets dat de Gibbelingen overigens zelf hebben veroorzaakt, met hun fohn-fetisch en die supersized-schoudervullingen. Killing (daarover geen discussie), maar hoe groot de modische misstanden ook zijn; de moezika mag daar natuurlijk nooit voor boeten. Ziedaar de raison d'etre van ons Beegees-bevrijdingsfront. En wees gewaarschuwd, ons vrijwillgerslegioen dijt dagelijk uit. Inmiddels vechten óók Peppers-brein John Frusciante en de Italiaanse folk-diva Cristina Dona aan onze zijde. Beiden gewapend met een schitterende vertolking van How deep is your love. Voorwaarts nu. Te paard, te paard!

LISTEN&LOAD:
John Frusciante - How Deep Is Your Love(LIVE)
Cristina Dona - How Deep Is Your Love
INFO: John and Dona on the net

sweet dreams

En voor het slapen gaan het sprookjesachtig mooie Orange Billboard van de Moonbabies. Alweer een jaartje of vier oud, maar geen sleets plekkie in sight. Komt omdat dit tijdloos is; omdat er altijd behoefte zal blijven bestaan aan composities die zowel het hoofd als het hart aanraken. En dát gebeurt hier. Schoonheid dus. Toen, nu en over tien jaar... Maar wij zouden het daar niet op aan laten komen.

LISTEN&LOAD: Orange Billboard - Moonbabies
INFO: Moonbabies op Myspace

SPUIT 17

Dit wordt waarschijnlijk de meest overbodige poosting in de geschiedenis van Campingdisco, maar ja... Dan is de pannenkoek de 'm nog niet stand alone op z'n iPod had staan bij deze ook bediend. Hier isssssssssss..., de Soulwax-riemiks van Ladytron's SEVENTEEN!

LISTEN&LOAD: Seventeen (Soulwax Remix) - Ladytron
INFO: Ladytroncom

Pak 'm!

Bij het etappegewijs uitpakken van de vijfhonderdzesentachtig home burned ciedies probeerde ondergaande riemiks van de Icehouse-hit Hey Little Girl er tussenuit te piepen. Kwam niet ver uiteraard. Heb 'm in de kraag gevat en ogenblikkelijk in de hi-fi opgesloten. En voor straf op volume 10. Moet joe ook eens doen! Die 80's waren zo slecht nognie; maar dat wist u al.

LISTEN&LOAD: Hey Little Girl (unknown remix) - Icehouse
INFO: Icehouse @ Discogs

Leuk voor Smook

In het Europese dansdomein geldt X-Press 2 al vele jaren als een vaste waarde. Dit dankzij de constante stroom aan club-vriendelijke househits, die het collectief rond - jawel - Sir Ashley Beedle (!) sinds 1996 weet af te leveren. En waarbij ze niet zelden de krachten bundelden met sprekende namen uit de pop-bizz, waaronder David Byrne, Kurt Wagner (Lambchop) en Polyphonic Spree. Dus werd het tijd voor een heuse Best Of, waarvan je hieronder het smokende Smoke Machine aantreft. En het is een BOM hoorrrrrrr...; tikkie tribal, tién tikkies club madness. Kortom, een vintage fleurviller. Hoor maar eens hoe X-Press 2 een aanloop neemt om daarna met een krankzinnige explosie het luchtruim te kiezen (checkpoint 4 minuut 45 tot 5 minuut 57). Daar is niemand tegen bestand. Dance, dance, dance!

LISTEN&LOAD: Smoke Machine - X-Press 2
INFO: XP2WWW

Rubbed in, partied out!

Maar vóórdat die Belgica-boys de reis retour aanvaarden, krijgen ze eerst nog U'wo voor de kiezen..., plus Justice. En dát lieten ze ons zojuist even fijntjes weten. Nou, dan vieren wij toch gewoon mee? Net zo makkelijk, net zo hard; met de plaat waar het voor Justice allemaal mee begon. So come on!

LISTEN&LOAD: We are your friends - Justice vs Simian
INFO: Et justice pour tous

WEEF

Hoewel The Feelies - een Amerikaans cultbandje uit 1976 - nooit enig commercieel succes boekte, wordt hun naam in indiekringen tot op de dag van vandaag met eerbied uitgesproken. Vooral de schemerige soundscapes en de opgestapelde gitaarpatronen die hun werk typeerden, bleek een inspiratiebron voor bosjes indie-acts. En niet de minsten! R.E.M. bijvoorbeeld, noemt The Feelies als één van de invloedrijkste acts; voorwaar geen verkeerde vermelding op je CV, dachten wij zo (al hebben ze er niets aan gehad). Enniewees, oordeelt zelf. Hieronder vind je Crazy Rhythms: een plaat die z'n naam eer aan doet. Zoals de meeste hallucinerende moezika komt 'ie niet in één keer binnen, maar de luisteraar die 'm de kans geeft, gaat deze wolf in schaapskleren koesteren; wat ik je brom, neen: grom!

LISTEN&LOAD: Crazy Rhythms - The Feelies
INFO: The Feelies On Myspace

Moet je m'n schoenen zien!

Maar met dit warme weer kun je natuurlijk óók naar het museum. Altijd koel daar. En je hoort nog eens wat! Dus ga je mee? Vandaag vliegen we langs de vleugel waar het Shoegaze-genre ten toon is gesteld; met uiteraard een ruime collectie van de band die de stroming halverwege de eighties gezicht gaf. Da's My Bloody Valentine: de Iers-Britse brigade rond gitarist/singer-songwriter Kevin Shields. Zij modelleerden het typische Shoegaze-geluid, dat tot op de dag van vandaag veel popacts van inspiratie voorziet. Noem ze maar op: Ullie Schnauss, M83, Gemma Hayes... Stuk voor stuk zijn ze beinvloed door de giga-gelaagde gitaren en de kamerbreed uitwaaierende synths, waarmee MBV haar songs dicht smeerde. Oh ja, en als het moest konden ze rocken; HARD rocken. Hoor maar.

LISTEN&LOAD: Only Shallow - My Bloody Valentine
INFO: My Bloody Website

No Lowlands

WTF!? No smoking @ Lowlands!? Check de comment van El Fumaro. It's the end of the world as we know it! Blij dat ik geen kaartje heb. Bye bye LL...

LISTEN&LOAD: Smoke on the water - Deep Purple
INFO: keep smoking!

SLSKCLSSC

Zou zomaar eens kunnen dat een Reunion-veteraantje hier of daar deze track herkent. De MFA-bewerking van Dextro's Do you need help heeft namelijk wel een tijdje op de destijds nog druk bezochte Slsk-sessies gecirculeerd. En het ding ging volgens mij meer dan eens op de repeat. Komt dat kwartje al of nog een hint? OK. Catch: 2004. Tof hintje, ofnie? Nu weet je het natuurlijk metéén! Neen... Dawas een hint van likmevessie. Doe maar gewoon draaien, deze hypnotic-robotic riemiks. Een echte kniekriebelaar. Lekker lang, lekker gemeen. En play 'm lekker loud.

LISTEN&LOAD: Do you need help (The MFA Help Mix) - Dextro
INFO: Dextro on the Net

Truth or dare?

Coldplay op LL! Zei Smook teminste, lately in de comments. Nou liegt 'ie volgens mij nooit, aber..., wij konden 't niet bevestigd krijgen. Dussssss Smokio, dat betekent bewijslast! Kom maar door hoor. En laat het alsjeblieft zo zijn, want we hebben natuurlijk niet voor niets make up sex met Chris & Co gehad (1, 2, 3 keer zelfs). Zou zoeper zijn om ze met hun newly found flow op Low te zien schitteren, want het verse werk deugt BIG TIME. Maar de allergrootste reden om vurig naar Coldplay's komst te verlangen is natuurlijk het ding down below. Shiver. De ultieme én perfecte CP-plaat, met één van de mooiste slotminuten uit de geschiedenis van de populaire moezika. Checkpoint 04.19 tot 04.59 (het einde): and I'll always be waiting for you..., dat trilt van emotie, letterlijk!

LISTEN&LOAD: Shiver - Coldplay
INFO: PLAYWWW

Highway to happiness

In de voiture van vanochtend, van A naar B, vloog de zomer me zomaar aan! Dat het zomerweer was hielp natuurlijk, maar de ware oorzaak voor die onverwachte aanval van gelukszaligheid was het liedje below. Zoeffffffff. Zag 'm geen moment aankomen, maar toen 'ie me raakte, wist ik het weer. Zoefffffff. Normaal ga je in de auto binnen 10 seconden van nul naar honderd; hier echter in dezelfde tijd van humeurig naar happiness. Ga je mee? Het begint op 00.01 met een open gitaarakkoord; op 00.03 mompelt de bas binnen; dan knipoogt er op 00.06 stiekem een viooltje; op de voet gevolgd door het drumsalvo op 00.08; en tenslotte - nét voor 00.10 - die honingzoete stem. Van 0 naar pop-perfectie, binnen tien seconden! Dat kan er maar één zijn: Joe Pernice natuurlijk, met z'n brothers. Het lijkt allemaal zo makkelijk, maar intussen... Luister maar eens naar dat tegendraadse ritme en het hoekig hakkende slagwerk. Onalledaags en avontuurlijk, zónder het liedje te beschadigen. Prachtig. Zomer. Ráám open, volume open, oren open; dan volgt je hart vanzelf.

LISTEN&LOAD: Workings Girls (Sunlight Shines) - Pernice Brothers
INFO: BROSontheWEB