smoor

Eén drumcomputer uit het jaar Krijt, één peuterpiano, twee seconden stilte..., drie hand claps en go! Denk dat we veilig kunnen vaststellen dat we al in januari het houtje-touwtje-intro van het jaar hebben gehoord. Briljant! Helemáál omdat daarna een puntgaaf popliedje je hoofd in hinkelt, dat - synchroon aan het intro - klinkt alsof 'ie werd opgenomen in een speelgoedwinkel: met kartonnen-dozen-drums, een gitaar met één snaar en een opwindaapje. Daaroverheen hoor je een duizenddollarmelodie, die uiteraard net een beetje vals wordt gezongen. Rammelend en rommelend op weg naar een permanent plekje in je hart.

LISTEN&LOAD: Lolita - Throw me the statue
INFO: WWWTMTS

Happy Hip

Het is geen geheim dat er in ons Reunion-roedeltje meerdere mensen warme gevoelens koesteren voor The Tragically Hip. En óók hier op de Camping vinden we de Canadezen muyo sympatico; alleen al vanwege de ontwapenende overgave waarmee anti-held Downie de schots-en-scheve rock van The Hip op plaat danwel podium presenteert. Maar laten we niet vergeten dat ze natuurlijk vooral ook heel goed zijn. En dat hun liedjes niet zelden verantwoordelijk zijn voor minimaal één barstje in ons emotionele pantser. Zo ook in dit geval. Met In View: een onweerstaanbaar liefdesliedje, waarin The Hip zowaar aan het poppen slaat. En ook dat doen ze voortreffelijk. Natuurlijk. Tis de Hip!

LISTEN&LOAD: In View - Tragically Hip
INFO: Tragically Web

Miks meer aan doen...

Evening! Nog een beetje wakker? Nog een beetje opgewekt? Goed nieuws voor zowel de jaknikkers als de neeschudders, want kijk eens... Wéér een strakgestreken Campingmiks! Ready en steady om uw trommelvliezen uit te deuken, dus trek 'm snel op het droge! Wat zegt u? Geen tijd? Oh, u heeft een sociaal leven? Miks mee te maken! Want zó heet íe; de feestelijke dansgranaat die ondergaand uw kant op komt. Vangen dus en vooral NIET laten vallen! Het gaat hier om sonische springstof; extréém explosief. Gevaarlijk en dientengevolge nooit saai. Met Miks mee te maken! ben je gedurende circa 80 minuten in gezelschap van een aantal gevreesde raddraaiers uit de electronische achterbuurt. Je hoort hier nozems en nozemina's van uiteenlopend en vooral twijfelachtig allooi: van Justice/The Klaxons, Feist en Buy Now tot Laidback Luke, Rufus Wainwright en Kleine Kylie.

...kokerrok uit...

De eerste helft hakt er meteen genadeloos in. Alsof je een deur opent en pardoes een stomend partijtje binnenwandelt. Geen paniek. Stropdas af danwel kokerrok uit (allebei mag ook) en jump er maar tussen! Pas bij nummertje elf gaat 'ie een versnellinkje lager en mag je éven bijkomen. Even dan. Maar daarna is het weer van Feestestijn. Wat zegt u? Moe...? Miks mee te maken!

LISTEN&LOAD: MIKS MEE TE MAKEN! DJ Camping
Klik de pic 4 BIG tracks & Art

IMPACT

Na de nuance de noise! Dancefloor noise, om precies te zijn! Dit is full on party pleasure; een schaamteloos appel op je oppervlakkige ik. De bevrijdingsmacht voor uw onderdrukte oergevoel; dat oehoe-oehoerendharde gevoel. Met een ééndimensionale missie: handen omhoog, mondhoeken omhoog, ach... welja, alles omhoog! En als de tijd en de plaats (en eventuele additionele omstandigheden) juist zijn, gaat dat met 100% zekerheid lukken! Want wie tijdens het party rush hour zo'n wrede climax-kannonade weerstaat, dient zichzelf met spoed enkele existentiele vragen te stellen. De rest wentelt zich met een malle grijns in de ongecompliceerde pret van deze ballenbak voor volwassenen. De kortste weg naar de snoepwinkel vind je via de checkpoints: 1.02 - 2.09 en 3.24 - 4.49. En het antwoord op de vraag of dit een Future Reunion-classic is, mag ik achterwege laten he? Maar vergeet niet: de juiste tijd en de juiste plaats. Timing is everything...

LISTEN&LOAD: Sugar is Sweeter (Twockers Respek to Van Helden mix) - Twocker
INFO: Twocker on Myspace

We komen naar je toe deze winter!

Het is misschien tegen beter weten in, maar ik blijf me manifesteren als een one man promotieteam voor de o-zo-schone instrumentale producties uit de school van Lindstrom, Prins Thomas en Studio; dat is de school waar ze leren je toveren met rock, trip, chill en dans; de school ook, die merkwaardig genoeg een hoofdzakelijk Scandinavische populatie kent. Merkwaardig omdat juist de habitat van deze gedoodverfde ijskonijnen zulke broeierige en warmbloedige meesterwerken voortbrengt.

...spitsen en ravijnen...

Ondergaand bewijsstuk E, want zoals gememoreerd zet ik deze sound niet voor het eerst in de etalage. Hier vind je bewijsstukken A, B, C en D. En geef het een kans! Gun dat jezelf! Je bent het waard!
* Ik was een promotieteam, remember? *
Deze soms tien minuten klokkende langlaufers bezorgen je weliswaar niet de instant thrill van een one-size-fits-all-radiohit, maar daarentegen vertellen ze altijd meeslepende verhalen, die de luisteraar meevoeren langs de spitsen en de ravijnen van zijn innerlijke gebergte. En dán volgt de uitgestelde thrill; vele malen indringender dan de instant-variant! Poeh-poeh-nou-nou...

LISTEN&LOAD: Love on a Real Train (Version by Studio) - Williams
INFO: Studio op het web

Andere Boss

Meer moois. En tevens een gaaf exemplaar uit de categorie Weer eens wat anders. Want anders IS dit. Hoe anders? 'Zóóóóóóóóóóó anders', zeggen wij thuis dan altijd -en dan spreiden we onze armen zo ver als mogelijk uiteen. Maarrrrrr, dan is het ook echt anders! 'Fijn voor jullie thuis', hoor ik u denken, 'maar hoe klinkt dat dan?' Nou, het is nog niet zo makkelijk om dat toetsenbordgewijs uiteen te zetten. Eén ding is duidelijk: Brustreet is een sinistere, ondergrondse vertolking van Bruce Springsteen's Streets of Philadelphia. Makkie. Maar verder... Nope, veel meer referenties voor ondergaande compositie van Salem heb ik zo 1, 2, 3 niet paraat. En 4, 5, 6 óóknie! Maar 6, 7, 8 dan weer wel. Een beetje. Dan zou je ze kunnen indelen in het vakje waar je ook je platen van Ulrich Schnauss en M83 bewaart. Die sfeer wordt hier opgeroepen. En ik weet inmiddels dat er dan zo hier en daar een download-duim gaat jeuken.

LISTEN&LOAD: Brustreet - Salem
INFO: Salem's space

Get Cat!

Kent u Cat? Of misschien moet ik zeggen: Mevrouw Power? Zoja, skip inleiding en ga direct door naar download. Zonee, dan moet je weten dat zij inmiddels al wat jaartjes een waardige ambassadrice van de Amerikaanse indie-scene is. Met een reeks platen van een constant hoog niveau, waarmee ze telkens weer de grens van de toegankelijkheid opzoekt. En dát houdt Cat (en haar liedjes) fris. Zelfs zo ontzettend fris dat het haar lukt om één van de meest afgelikte boterhammmen uit de muziekgeschiedenis op te dienen als een vers kadetje. Of Sinatra 'we want more' zou roepen, waag ik te betwijfelen. Van mij krijgt ze desondanks een 10 met een griffel voor de koorddans-act die ze hieronder laat zien en vooral laat horen. En joe? Punten!

LISTEN&LOAD: Theme from New York New York - Cat Power
INFO: Cat on the net

Truc van Luuk

BIG UP voor landgenoot Laidback Luke! Niet dat de Aalsmeerder sinds hij zijn altijdgroene Reunion-classic Pop Music in onze harten boorde ook maar iets fout kan doen, maar toch: altijd prettig om te kunnen constateren dat onze helden nog steeds heldendaden verrichten. Nadat LL (die initialen alléén al!) zich hier recentelijk nog met Steve Angello verdienstelijk maakte, hoor je nu hoe hij Plastic Dreams van Jaydee naar zijn hand zet. Moet je durven hoor; zo'n legendarische vloervuller nog eens overdoen, maarrrrrrrrr... Luuk komt natuurlijk niet uit een ei (voor zover mijn informatie strekt). Neen, hij kan het en hij doet het; door van Plastic Dreams een nóg harder hittende house-hurricane te maken dan dat 'ie al was. Blaast gegarandeerd binnen de minuut het parmanentje uit je haar. Perfect ook, om dat januari-juk van je schouders af te laten waaien. Blik op nul, verstand op oneindig, of andersom, mocht dat je voorkeur hebben. Als u 'm maar angstaanjagend luid door uw boksen jaagt. Be warned, be prepared.

LISTEN&LOAD: Plastic Dreams (Laidback Luke Boot) - Jaydee
INFO: LLWWW

musical intercourse

Denkend aan de diverse BONZEN (Best Of Nul Zeven, weet u nog?) staat me nog helder - mwah... - voor de geest dat er in ons sektarisch gezelschap een aantal fanatieke supporters van zowel The Klaxons als Justice is geinfiltreerd. Kijk goed om u heen; over enkele ogenblikken zullen zij zichzelf verraden, want ze lezen... NU dat de rave-reuzen uit respectievelijk de UK en La France 'het' met elkaar gedaan hebben! Jaja, zie je ze springen? Hoor je ze juichen? Daar, daar en daar nog één. En die ook! Geef ze maar eens ongelijk. Hun natte droom is uitgekomen. Nogal. Want ik hoef vast niet uit te leggen hoe verschrikkelijke vunzig het vleselijke verkeer tussen Londen en Parijs klinkt. Wat voor geluiden dáár uit de slaapkamer komen. Oioioi, pure p... En je mag nog meeluisteren ook!

LISTEN&LOAD: As above, down below (Justice remix) - The Klaxons
INFO: Klaxons en Justice op het web

digitale idealen

Dat Digitalism's Idealistic hier op de camping één van de wreedste partystarters van de laatste jaren wordt gevonden, is oud nieuws. Nieuw nieuws is dat dit feestnummer nu door het ook niet echt kinderachtige Hystereo nóg gemener gemaakt is. Giga-gemaan, mag ik wel zeggen. Wie de korte route wil, trekt meteen een sprintje naar 1 minuut 29; dan weet je wat ik bedoel. Vintage KABOEMSKI, een 100% adrenaline-machine. Ik zeg: weeeeeeekend!

LISTEN&LOAD: Idealistic (Hystereo rebrand) - Digitalism
INFO: Digitalism op Myspace

ZOMAAR

Vijf tunes van toen. Wil niet zeggen dat vroeger alles beter was, maar wel veel! Moet je maar horen. Tjoen bij tjoen:

Out here on my own - Irene Cara
Toegegeven, deze balanceert op het randje tussen kitsch en OK, maar desalniettemin moeten we hier op de camping elke keer weer even slikken als kwetsbare Cara (haar van Fame, ja) alle registers opentrekt. Ja, deep down zijn we vreselijke softies.

Sweet Jane - Velvet Underground
Lou Reed en John Cale legden met Sweet Jane het fundament voor alternatieve gitaarrock. Onveranderd goed: toen, nu en overmorgen.

Stagefright - The Band
Robbie Robertson mocht dan wel de voorman zijn, maar het was bassist Rick Danko die de vox verzorgde op het allermooiste nummer van The Band: Stagefright dus. Luister naar de angst in zijn stem! Ge-ni-a-le band overigens.

I saw the light - Todd Rundgren
Was er een Nobel-prijs voor Het Liedje geweest, dan had Todd Rundgren z'n schoorsteenmantel ermee kunnen betegelen. De onbetwiste schatbewaarder van liefdesliedjes!

Under my thumb - The Rolling Stones
Met rock 'n roll hebben de Stones tegenwoordig niet zo veel meer te maken; met zaken doen echter alles. En ach, waarom ook niet? We hebben vroeger nog.

Voor de gitaargemeente...

Op datzelfde miksteepje stond overigens Radiohead's Prove Yourself, afkomstig van hun (debuut?)alboem Pablo Honey. Toen Thom en Co. nog een gewoon rockbandje waren. Nou ja, gewoon... Ondanks het feit dat ze zich hier nog keurig binnen de vastomlijnde kaders van alternatieve rock bewogen, hoor je toch al dat dit geen poezenplas is. Of anders: de contouren dat er iets bijzonders aan zat te komen, tekenden zich al voorzichtig af. Met de plaat daarna, The Bends (hun beste ooit), werd het bewijs daarvan geleverd.

LISTEN&LOAD: Prove Yourself - Radiohead
INFO: Radiohoofd op het net

kastje uit, kastje in

Gaaaaaaan we weer! Zwarte muziek, onderbelicht, zou niet moeten mogen, want zo goed... Und so weiter. Helemaal waar en gelukkig stuit ik op gezette tijden op een track die me ten aanzien daarvan aan m'n jasje trekt. Hiero: UGK's Int'l Players Anthem met een extraspeciaal gastoptreden van de Reunion-intimi van Outkast -wiens Hey ya immers doordrong tot de min of meer permanente setlist van onze onderonsjes. Enniewees, mede dankzij Outkast levert UGK met Int'l Players Anthem zo'n typische, prettig gestoorde hippopper af. Zo-eentje met precies het juiste evenwicht tussen radiovriendelijkheid en gekte. En ook exact de juiste verhouding tussen soul, pop en hip hop. Om op te dansen en om woord-voor-woord mee te zingen. Happy tune, BIG TUNE!

LISTEN&LOAD: Int'l Players Anthem (I Choose You) Featuring Outkast - UGK
INFO: Outkastpuntkom

GOOD (1) versus BAD (0)

Alweer lang, lang, lang geleden attendeerde ik u op het schandelijk genegeerde meesterwerk Rockets van het al even schandelijk ondergewaarde Engelse duo Eg & Alice. Er waren drie pogingen (1, 2, 3) voor nodig, maar dat terzijde. Kort geleden werd ik via een verloren miksteepje - inmiddels weer gevonden dus... - herinnerd aan nóg zo'n teer popje van Ei & Els. En weer werd ik woedend vanwege de onrechtvaardigheid dat muziek van dit niveau het zo dikwijls moet afleggen tegen de voorbij de horizon reikende parade van fantasie- en vooral talentloze selfkickers, die de omkering van hun maaginhoud op muziek hebben gezet. Types zoals..., jbnxk.fjh%$^%DF... M'n toetsenbord weigert de de letters in de volgorde van hun namen, kun je nagaan... Zo, dát lucht op. Hier is iets moois.

LISTEN&LOAD: Indian - Eg & Alice
INFO: Eg & Alice & Wiki

one day joe fly away

Bij voorbaat mijn verontschuldigingen voor het kolossale cliché maar hij is te toepasselijk om 'm te laten passeren. Deze Matthew Jonson-riemiks van Karmina's Wonder 21 is namelijk - nou, daar komt 'ie dan - WONDERSCHOON! Karmina kende ik niet, Jonson wel. Hij zet al vele jaren z'n handtekening onder hallucinerende house-soorten als techno en minimal. Net als hier. Biet voor biet neemt hij je mee de diepte in. Of nee, de hoogte. Het is de hoogte waar je heen gaat; tenminste, als je bereid bent je geestelijke navigatie over te dragen aan gezagsvoerder Jonson en co-piloot Karmina. In ruil daarvoor mag je aan het raam zitten, voor het beste uitzicht op de zon en de maan en de sterren. In alle rust. In alle kalmte. Geen duikvluchten, geen loopings, geen turbulentie..., slechts zwéven. Geduld.

LISTEN&LOAD: Wonder 21 (Matthew Jonson's 21 Roses Mix) - Karmina
INFO: Karmina op Myspace

Grandaddies

Met de single Emerge was het New Yorkse duo Fischer en Spooner (yep, Fischerspooner, that is) zo'n zes á zeven jaar geleden bijna hoofdelijk verantwoordelijk voor de moezikale entree van electroclash. Hun kille en tegelijktertijd bloedhete cocktail van 80's pop en moderne electronica vormde de fundamenten waarop het genre niet veel later een min of meer mainstream succes werd. Na een poginkje of wat verdween Fischerspooner echter ook vrij rap weer uit beeld. Tot nu. Met The Best Revenge steken de heren hun hoofd weer om de hoek. Alsof ze nooit zijn weggeweest. En zo klinken ze ook. Inmiddels een beetje belegen misschien, maar zo lang ze zulke killer-pophooks als deze blijven produceren, is vergiffenis nooit ver weg.

LISTEN&LOAD: The Best Revenge - Fischerspooner
INFO: Fischerspooner on Myspace

ROOD WIT BLAUW

Oi, Daddy Juapo, shake hands hombre! Scroll back naar de comments onder deze posting en lees hoe Juapo z'n kans grijpt om de bleke bluesmannen van The Red Devils te pitchen. Ik doe mee, want dat favo-bluesbandje van hem ken ik maar al te goed. Ook ik draaide hun debuutalboem King King grijzer dan grijs. Heerlijk ondergeproduceerde blue eyed blues, rechtstreeks uit de goot. Juapo koos Devil Woman, yours truly gaat los op Automatic. Beiden liggen hieronder voor het oprapen. Enjoy.

LISTEN&LOAD:
Automatic (live) - The Red Devils
Devil Woman - The Red Devils
INFO: The Red Devils op het Net

Second Punch

Het regent rebounds de laatste tijd: eerst Goldfrapp, daarna Buy Now, toen Feist en nu weer Phantom Punch! Stuk voor stuk eerder gepooste supersongs die recentelijk een nieuw jasje aangemeten kregen. Deze was overigens al aangekondigd. Niet alleen dát 'ie eraan zat te komen, maar ook dat het even zou duren. Maar het is zover, na de Dub-uitvoering is zojuist ook de Vocal Mix over de finish gekropen. En dan hebben we het dus over de twee riemiksen die het Amerikaanse A Touch of Class van Sondre Lerche's Phantom Punch maakte. Numero uno (het dub-ding) kreeg meteen het Future Reunionclassic-etiket op de neus en eigenlijk verdient deze vocale versie dezelfde plakker. Want de camping ging wederom op z'n kop toen we ATOC's sexycrazyfoenky voetzoeker over de velden lieten rock 'n rollen. BIG FUN mensen! Zéker nu de jagende bassline ook nog eens een stem heeft gekregen. Feestvoer!

LISTEN&LOAD: Phantom Punch (A Touch of Class Vocal Mix) - Sondre Lerche
INFO: ATOC's Myspacepage

Blij blijven

De Van She-versie van Lesley Feist's 1, 2, 3, 4 behoorde tot de meest blije platen van vorig jaar. Misschien was 'ie wel het blijste ei van allemaal! Goed nieuws, want de blijheid gaat in extra time. Dit dankzij deze supernova-miks: de My Gay Husband Get Up Kid edit. De WAT? Ja, ik weet ook niet waar die naam vandaan komt, maar dat doet er ook niet toe. Belangrijker is dat Feist hier gelukkig gewoon weer tot vier telt en dat ook deze riemiks resulteert in een potje poplezier, waar we voorlopig nog wel even zoet mee zijn. Toeters, bellen, babanensorbets, the works! Ei.

LISTEN&LOAD: 1, 2, 3, 4 (My Gay Husband Get Up Kid edit) - Feist
INFO: Feist op Myspace

Demarage!

Kijk ze gaan! De heren van Hot Chip zetten hun achtervolgers zo langzamerhand toch echt op een schier onoverbrugbare achterstand hoor. Zo goed en zo constant als de sandalen-dragende vloerveganisten uit de UK zijn er namelijk niet veel. Dát blijkt eens te meer uit de riemiks die Hot Chip voor Tracey Thorn's Kings Cross verzorgde: de zachte hand waarmee ze je hier de dansvloer op duwen past precies bij de kalmerende signatuur die de first lady van Everything but the Girl (remember?) aan deze track heeft willen meegeven. HOT CHIP = COOL CHIP!

LISTEN&LOAD: Kings Cross (Hot Chip Remix) - Tracey Thorn
INFO: Chip 'N Trace

15

BEET! Geduld en schone zaak en aanhouder die wint en zo. Pompidompidom, lalalalala. Cliché overvlakkéé natuurlijk, maar wat maakt het uit: lang zoeken en stug volhouden heeft me zojuist de gezonken schat van The Mighty Wah! opgeleverd. Hier is 'ie: The Story of the Blues. Net zo'n geweldig jongensboek als Pete Wylie's Come back. Nou, misschien zelfs nog iets beter! Want dit is het officieuze lijflied van alle 15-jarige jongens. En neem van mij aan: geen gruwelijker lot dan een 15-jarige jongen zijn. Je valt als een blok voor dat meisje uit een klas hoger en je begrijpt niet waarom zij slechts oog heeft voor die patsers uit een nog hogere klas. Oók denk je oprecht dat een eigeel vest, een bandplooi-spijkerbroek en rode puntschoenen een onweerstaanbare combinatie vormen. En je weet zeker dat het slechts een kwestie van weken is voordat je eindelijk seks gaat hebben. Oioioi..., 15-jarige jongens...

...you got nothing left to lose...

The Story of the Blues was voor deze 15-jarige jongen het lied dat hem overeind hield. De wil om te winnen: 'and then you realise, you got nothing left to lose!' Niet dat het ook maar iets uithaalde. Dat meisje keek nog steeds niet op of om, je trok die schoenen gewoon weer aan en seks bleef beperkt tot biologie; maar toch bracht dit nummer troost en hoop. Mooi.

LISTEN&LOAD: The Story of the Blues (pt 1.) - The Mighty Wah!
INFO: The Mighty Wah! Web!

Pie-S: Oh ja, die beloofde Frits Spits-Miks gaat er dus komen.

Soort Zoekt Soort

Op het eerste gehoor zou je Rufus Wainwright en het Duutse duo Supermayer niet automatisch aan elkaar koppelen. Wainwright is de nieuwe prins van de progressieve pop, terwijl Supermayer de dansvloer van dwarse deunen voorziet. Pluche versus schuurpapier. Dat er hier desondanks iets moois opbloeit, danken we aan de gedeelde animositeit jegens de vastgeroeste conventies van de populaire moezika. Ze doen het beiden liever niet zoals het hoort. Ze zoeken het zelf wel uit. Goed zo! Gewoon verkering vragen, ja zeggen en voetjevrijen maar. En de rest ook. Komen mooie en vooral spannende dingen van. Supermayer's riemiks van Wainwright's Tiergarten is daarvan het overtuigende bewijs. Romeo en Juliet op muziek gezet!

LISTEN&LOAD: Tiergarten (Supermayer Remix) - Rufus Wainwright
INFO: Romeo & Juliet op het web

wintersales

Hey you the rock steady crew! Zijn we er nog? Tijd om te ontwaken uit de winterslaap hoor. Aan de kant die elektrieke deken; weg met die kruik! Gewoon blootvoets op de koude tegels, raam open, neus in de wind. Nul acht is hier en nul acht is NIET om te blijven liggen. Klein duwtje nodig? Ok dan. Bij deze. Volume op tien en dan ondergaande metalmiks van Buy Now's For Sale door de boksjes. Die inderdaad; DEZE! Vorig jaar al uitgebeend door de Zweedse slachters Angello en Ingrosso en hier nog eens in extremis afgekloven door de metaalmaniakken Henrik B en Plec. Onbeschoft ja, en ook uiterst tactloos. Allemaal waar, maar dat moet dan maar even. Het doel heiligt de middelen. WAKKER WORDENNNNNN!

LISTEN&LOAD: For Sale - Buy Now (Henrik B & Plec Remix)
INFO: Buy Now on Discogs

TENTAKEL

Ja, ik weet het. Het is niet ieders kopje thee; die uitgestrekte slomo-electronica. Dus als dit (en dat, die of deze) je koud liet, zal Studio's Indo jouw thermostaatje evenmin in beweging brengen. Gewoon doorlopen dan. De rest (halloooohoooo? anybody!?) hoort een duizelende skindipper in overdub, die net als White Diamond tegen de tien minuten aan kruipt; een buitenaardse levensvorm die je langzaam inkapselt en daarna ontvoert. Heb jij weer.

LISTEN&LOAD: Indo (extended) - Studio
INFO: Studioweb

nightclub jitters

Al een tijdje geen Museumstukken meer gehoord, terwijl dat na het barbaarse gebeuk van de previous posting misschien juist wel nodig is. Loop daarom even mee naar het Tom Waits Museum. Niet dat ik nou een vintage fan ben hoor. Dat wil zeggen, niet van het geluid waarmee Waits de meeste faam verwierf: de maniakale big city-blues. De hortende en stotende en steeds weer wendende freakshowsongs met die karakteristieke rioolstrot van hem. Alsof Ome Joop uit de Dik Voormekaar Show moezikale duivelsverzen debiteerde. Uhm..., dát dus niet. Ik hoor hoe bijzonder het is, maar ik krijg geen contact.

...waarachtig en indringend...

In tegenstelling tot Waits' early works! Toen Tom's platen opgenomen leken te zijn in een smoezelige nachtclub, waar hij piano speelde en verdrietige ballades zong. In een mist van sigarettenrook en alcoholdampen. Zó klonken de Waits-song waarvoor ik dan weer wel viel. En val. Nog steeds. Helemáál voor deze twee. Grapefruit Moon en San Diego Serenade: rauwe romantiek, waarachtig en indringend. En pijnlijk herkenbaar voor iedereen die wel eens door liefde danwel liefdesverdriet is opgegeten.

LISTEN&LOAD:
Grapefruit Moon - Tom Waits
San Diego Serenade - Tom waits
INFO: Waitsweb

Xtra

Steve Angello gaat in Nul Acht dus gewoon vrolijk door waar hij mee bezig was. Wat ook alweer? Nou, beestachtig brute Big Room Housers uitbrengen. Vorig jaar deed 'ie dat vaak in collaboratie met fellow-Viking Ingrosso, tegenwoordig in toenemende mate met de rood-wit-blauwe knoppendraaier (én Reunion-recidivist) Laidback Luke. Zoals je hier hoort, in een re-edit van ene Ewin Brown. En ja hoor, ze doen wat van ze wordt verwacht, inclusief alle vooroordelen. Dus zet je schrap voor een king sized puntzak vol moddervette frieten. Checkpoint: de vocal-break op 2 minuut 54 en de ontlading op 3 minuut 33. Oercommercieel en zo tactvol als een stoeptegel, maar - we stelden het al eerder - zo nu en dan is de frituur gewoon vreselijk fijn. Vooral op feestjes. Nu we het er toch over hebben..., feestje?

LISTEN&LOAD: Be (Ewin Brown Re-Edit) - Steve Angello & Laidback Luke
INFO: Angello & Luke op 't web

softies

Zachte heelmeesters maken stinkende wonden... WAT EEN ONZIN! Tenminste, gedeeltelijk dan. Want een geschaafde knie moet je niet amputeren; daar moet een kusje op. Of een pleister met een plaatje. Dat is dit dus. Een moezikaal kusje op je knie. Afkomstig van het onlangs uitgebrachte alboem van The Autumn Defense: het bijbaantje van Wilco's linkerhand John Stiratt. Met dit privéprojectje maakt hij hopeloos ouderwetse, maar o-zo troostende folkrock met verre echo's van de Beatles, Nick Drake, Love, Crosby Stills Nash & Young, Steely Dan en Big Star. Stille klasse.

LISTEN&LOAD: The Estate Remains - The Autumn Defense
INFO: The Autumn Defense on the net

dimmen

Even bijschijnen? Hier is de Dancing in the Dark Miks. Dan nu meteen het licht weer uit alsjeblieft, want ceci is er eentje die beter gedijt in het duister. Géén euforia-in-de-gloria, maar schemerlampdans. Met het accent op de afterhours, wanneer de porieen van de verbeelding zich openen voor moezikaal raffinement. Voor tegentonen ook. Geestverruimend geluid, geméén geluid. Van het soort dat op het eerste gehoor tandeloos lijkt, maar even later - zonder aankondiging - bezit neemt van je bloedbanen om zich vervolgens in je zenuwstelsel vast te bijten. En zie het er dán nog maar 'ns uit te krijgen...

...zelfs je voeten...

Nope, er zit niks anders op dan het uit te zitten. Gewoon over je heen laten komen. Zo erg is dat niet. Sterker nog, da's een genot! Dáár zorgen Gui Boratto, Hot Chip, Matthew Dear, Goldfrapp en nog een aantal zwartrijders wel voor. Geloof me, zij vinden in het donker de weg naar jouw hoofd blindelings. Zelfs je voeten, want ook met het licht uit kan er gedanst worden. Komt nog bij dat dit Dancing in the Dark-ding op z'n miks-merites beoordeeld helemaal geen slecht figuur slaat. Opbouw, samenhang, spanningsboog, variatie, sfeer, plaatkeuze en vooral de overgangen... Het past precies. Eén van de meest geslaagde producties uit mijn loopbaan als non-DJ! Vind ik. Binnen de beperkte kaders van de Camping natuurlijk; het blijft punniken. En joe? Doe jij een dansje? Een dansje in het donker; een dansje in je hoofd?

LISTEN&LOAD: DJ Camping DANCING IN THE DARK
BIG ART & TRACKS? KLIK de PIC!

BLING

De diamanten liggen lately voor het oprapen, hier op de Camping! Eerst Kathy Diamond, nu White Diamond. En die laatste, de witte dus, is een ECHTE. Wat een schittering. Jammer dat ik 'm vorig jaar niet ontdekte, want dan was deze marathontrack zonder enige twijfel beloond met een (hele hoge) positie in mijn 50x07-ranglijst. Net als M83's Lower your eyes to die with the sun is White Diamond een plaat die zorgt voor een heel apart gevoel van binnen; een tranentrekker in de goede zin des woords. Niet, zoals M83, doormiddel van een massieve wall of sound. Aux contraire! Hatchback (een Deense offspring uit de school van ondermeer Lindstrom en Prins Thomas) toucheert het gemoed juist langs de fragiele weg. Door in deze bijna tien minuten durende instrumental een huwelijk te sluiten tussen wiegende spacedisco en Pink Floydiaanse psychedelica. Het resultaat is echter hetzelfde als bij 'Lower your eyes...': je voelt 'm! Achter je ogen, in je keel, in je hart.

LISTEN&LOAD: White Diamond - Hatchback
INFO: Hatchback on Discogs

Festival-voer

Nul Acht is nu echt los hoor. Na de eerste Future Reunion-classic verwelkomen we inmiddels ook de eerste Future Festival Favo: British Sea Power. Noteer die naam maar alvast voor het polderparadijs, want met Do you like rock music? hebben de Britten een alboem vol Alpha-bestendige rock anthems onze kant op geschoven. Luister maar eens naar de kakelverse single Waving Flags: een extreem aanstekelijk vuist-in-de-lucht-lied, dat massaal omarmd zal gaan worden door liefhebbers van Snow Patrol, Coldplay, Zornik, Starsailor, Doves en Keane. Origineel? Neen. Mooi, machtig en meeslepend? Yessssssss!

LISTEN&LOAD: Waving Flags - British Sea Power
INFO: British Sea Power on Myspace

Like it rough?

BINNENNNNNN! Ik heb 'm hoor. Eerder vermoeide ik u met mijn Grote Verlangen en nu val ik u lastig met mijn Grote Geluk. Naja, lastigvallen... Alleen zij die een zekere animositeit koesteren jegens kokendhete dansvloerverwarming zullen zich aangesproken voelen. En de rest? De rest rent over 10 minuten naar hun agenda's om alvast elke vrijdag in maart te blokkeren voor de voorjaars-Reunion. Want deze bom moet in dát umfeld tot ontploffing worden gebracht. Koppen tussen de boxen en gaan met die ananas! Dat werk.

...modderworstelen...

De recensent van MixMag, die mij op het spoor zette, had overigens helemaal gelijk: dit klinkt inderdaad als een viesfijn potje modderworstelen tussen Soulwax, Boney M, Flash & The Pan en Erol Alkan. En volgens mij doet Tiga stiekem óók mee. Poei. Een Future Reunon-classic boys and girls. DA-VE-REND! De minstens net zo vette vocal miks houden jullie nog te goed, maar als die in hetzelfde tempo binnendruppelt als deze Dub-miks kan dat nog wel een paar dagen duren. In de tussentijd: partyyyyyyyyyy.

LISTEN&LOAD: Phantom Punch (A Touch of Class Dub) - Sondre Lerche
INFO: ATOCWWW

1 + 1 = 10!

Ja hoorrrrrrrrrr, dan vallen alle puzzelstukjes opeens op hun plek. Gui Boratto doet Alison Goldfrapp: noem dat maar gerust een MONSTERVERBOND. Twee van de meest bewierookte Camping-gasten wagen hier een dansje. En ik dans mee, want Gui's riemiks van A & E is eigenlijk gewoon Beautiful Life deel 2. Ah, daar bent u al. Loop maar door, dáár is de dansvloer!

LISTEN&LOAD: A & E (Gui Boratto Dub) - Alison Goldfrapp
INFO: Gui & Goldfrapp op het net

2 + 1?

Goldfrapp's A & E is hier op de Camping één van de meest gedownloade tracks van de laatste maanden. In slechts een paar dagen plukten meer dan veertig bezoekers haar newborn van dit blog. Dat zegt alles over de populariteit van Alison en dat is terecht. Zoals ook de wassende roem van Roison Murphey zeer verdiend is. Zij houden popmuziek fris. Geen geringe prestatie. In Nul Acht zou dit damesduo wel eens tot een trio kunnen uitgroeien. Luister maar eens naar Kathy Diamond: een Britse belofte met dezelfde flair en flow als haar twee gevestigde landgenotes. Daar zou in de polder toch een plaatsje voor vrijgemaakt kunnen worden?

LISTEN&LOAD: On & On - Kathy Diamond
INFO: Kathy on & on Myspace

uitstapje

Fujiya & Miyagi..., wie kent ze niet!? Ikke. Tenminste, tot gisteren. Want toen kocht ik het britse musicmag Mojo, dat als auditieve surpise een ciedie had bijgevoegd. Aanleiding daarvoor was het thema van Mojo's januari-nummer: computermuziek. En dat genre behoort nou niet echt tot de natuurlijke habitat van Mojo, kan ik u verzekeren. Dit tijdschrift richt zich normaliter namelijk op linksdraaiende kwaliteitsrock (en -pop en -folk en -soul en -country en -world). Maar dan wél met smaak. Kilo's! Dat blijkt eens te meer uit de nummers die ze voor de cadeau-compilatie (getiteld: OK-Computer, tsja...) uitkozen: stuk voor stuk huiveringwekkend mooie tracks, die in staat geacht moeten worden om zelfs de hardnekkigste non-believer van zijn electronica-allergie te genezen. Zoals - want daar begon ik mee - Fujiya & Miyagi onderstaand bewijzen. IJzersterke computerpop met een ijzingwekkende 'natural cool'. Go listen!

LISTEN&LOAD: Ankle injuries - Fujiya & Miyagi
INFO: Fujiya & Miyagi on the web

MATTHIJSEN

De zaterdag in met een schaaltje electronisch delight: Fleece on Brain van Matthew Dear. Stom toeval hoor, Matthew na Matthews. Hoe dan ook, Matthew Dear is voor de U. S. of A. wat Trentemoeller voor Europa is. Een electronische alleskunner dus, die net als Andreas in Nul Zeven zijn momentum had. Deed werkelijk alles goed! Met Matthew Dear bediende hij de huiskamer en onder zijn Audion-alias zorgde hij voor de vloer. Vraagje tussendoor: u heeft Audion's Mouth to Mouth toch wel minstens 10 keer door uw pannenkoek laten denderen? Neen? Doen! Maar terug naar het topic. Matthew Dear dus. Fleece on Brain is zo'n plaat die dansmuziek tot kunst verheft. Synchroon aan Shinkansen en At les zouden mensen die denken dat dance alleen maar boem-boem-boem doet, dit eens moeten luisteren. Zijn ze er meteen van af. En er meteen aan ook!

LISTEN&LOAD: Fleece on Brain - Matthew Dear
INFO: Matthewww Dear

Podium voor verbeelding

Nu we toch aan het bezig zijn, blazen we meteen óók maar het stof van Eric Matthews af. Hij bezocht ons vorig jaar juni met de vreselijk fraaie (oude) Camping-favo Fanfare. Wel, de man is terug. Met het bepaald indrukwekkende alboem The Imagination Stage laat Matthews horen dat hij nog geen greintje van zijn gave heeft verloren. De gave om te verwonderen, that is; om de rock-cliché's vakkundig te ontwijken. En de gave om mooi gewoon mooi te laten zijn. Tijdloze schoonheid, dat een plekje tussen Nick Drake en The Zombies verdient. Hieronder vind je Her Life: een magisch minnespel tussen kerkorgel en een koperen koor. Want als er iemand pop met trompetten huwen kan, dan is het mister Matthews wel. Fanfare, remember?

LISTEN&LOAD: Her Life - Eric Matthews
INFO: Matthewwws op het net

ATLANTIS

Kiek, Coyote is er weer! Coyote? Coyote ja! Weet je nog; zaterdag 15 december? Nee, natuurlijk weet u dat niet meer en als dat wel zo is, bent u vanaf vandaag Wereldkampioen Herinnering. Ik blaas het stof er wel even af: Coyote is een Britse brigade, die zich toelegt op buitengewoon broeierige electronica: dance voor dopeheads of zoiets. Het klinkt op het eerste gehoor misschien niet zo verheffend, maar pas op! Eenmaal meegesleurd door de onderstroom zink je naar de diepste diepten en hap je naar adem. Blub blub blub.

LISTEN&LOAD: Crazy World - Coyote
INFO: Coyote op het web

Wanted

Absence make the heart grow fonder: wie zei dat ook alweer? Was het Shakespeare, Poe, J.D. Slazenger, Eleanor Roosevelt, Margareth Thatcher, John de Wolf? Maakt ook niet uit, want het gevoel is universeel: als iets of iemand er niet is, dan is het verlangen extra groot. En dat is nou precies waar ik nu al een week of twee mee kamp. Ik zal meteen het woord RELATIVERING in de mond nemen, want het betreft slechts een plaatje, maar toch... What is the deal: onlangs las ik in Mix Mag een recensie over de A Touch Of Class Riemiks van Sondre Lerche's Phantom Punch. Die ging ongeveer als volgt: 'deze plaat begint als Soulwax en schakelt daarna over op Boney M, ondersteund door Flash & The Pan met Erol Alkan achter de knoppen'. Poei..., dát moest ik horen! En ik hoorde het..., maar helaas slechts 40 seconden lang, want toen sneed de Slsker aan de overkant de lijn door. Sindsdien jaag ik verbeten op de rest. En oh-oh-oh, wat is het verlangen groot!

...snel hopelijk...

Zo, nu weer de voeten op de grond. Zodra ik 'm binnen heb, smijt ik deze geweldenaar over de schutting. Dan snappen jullie mijn smart misschien een beetje. Dan horen jullie óók wat voor 'n beestachtig brute Future Reunion-classic het is. Later dus. Snel hopelijk. Voor nu, als voorproefje, het origineel van Phantom Punch en een vieze vette ATOC-riemiks van de Scissors. Ook niet verkeerd.

LISTEN&LOAD:
Phantom Punch - Sondre Lerche
Comfortabely Numb (ATOC Dub Remix) - Scissor Sisters
INFO: SL & ATOC on the WWW

spread

Vruchtbare start van Nul Acht hoor, op het gebied van de Campingmiksjes dan. Wéér een! DJ Camping Dolgedraaid staat er op z'n broodtrommel, dus zo zal 'ie wel heten. Typisch gevalletje nomen est omen overigens, want het ding gaat schiet kanten op. Rocken-poppen-dansen-sjansen! Miksmatig geen pottenbreker, maar op de schaal van plezier slaan de meters zo af en toe behoorlijk uit. Kan komen door de - al zeg ik het zelf - succesvolle executie van de aloude sandwich-formule: bekend-onbekend-bekend. Mede dát maakt dit mikske een hele aardige plaat om op te zetten. Bij voorkeur in den voiture, als je schaamteloos mee kunt bleren met de hitjes en de tijd hebt om het nieuwe spul op je in te laten werken. Oh ja, en je krijgt er stiekum nog een ienie-mini-mashupje van eigen hand bij, hoewel de zeer rudimentaire kruizing tussen Lamb en Skinny Joey die naam eigenlijk niet mag hebben. Maar hey, 'tis een begin!

LISTEN&LOAD: DJ Camping Dolgedraaid
Klik le pic voor kamerbreed artowrk en tracklist

...liefde leuk...

Dát is curieus. Wist niet dat het al kom-op-laten-we-eens-gouwe-ouwen-opwarmen-maand was? Dacht dat die pas in februari zou beginnen, maar neen dus. Na de recente re-rub van de Keetje van de Bos-hit Running up that hill horen we nu namelijk opnieuw een gerenoveerde classic. Ditmaal betreft het Fleetwood Mac's You make loving fun. Een naamloze knoppendraaier heeft het in dit geval helemaal begrepen, want hij hangt deze riemiks bijna volledig op aan de (witte) funk-groove van de oorspronkelijke versie. Tsja, dáár komt dansen van. Koel zijn die Fleetwood's toch! Maar ja, dat is oud nieuws.

LISTEN&LOAD: You make loving fun (Trailmix) - Fleetwood Mac
Info: Fleetwwwood Mac

LIPLUISTEREN

Droge huid, schrale lippen; van die winterwederwaardigheden. Kennen we allemaal. Maar hoe zit het met de oren dezer dagen? 'Wordt dáár eigenlijk wel goed voor gezorgd?', vraagt Professor Docter Camping zich dan af. Is belangrijk menson. En daarom hieronder wat lipgloss voor uw oren: Camping's Electric Lips Miks. Op een paar seconden na tachtig minuten lang zalvende electronica. Nou ja, zalvend... De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat 'ie zo hier en daar niet zo heel erg zacht aanvoelt. Uhm... De hele waarheid? Hij prikt als de hel! Nee, dat is dan ook weer niet helemaal waar. Laten we zeggen dat deze miks ongeveer net zo vaak steekt, schuurt en schrijnt als 'ie streelt, smeert en aait. Maar dan door elkaar heen, om het nog onbegrijpelijker te maken. Snapt u er nog wat van? Ik ook niet!

...rockzooi...

Mmmmmm..., ik begin opnieuw. Want na de promotionele zelfmoord hierboven gaat helemaal NIEMAND meer luisteren. En het waren er al niet zoveel. Zo dan: de Electric Lips Miks is een avontuurlijke expeditie door de moezikale vlindertuin van vandaag en morgen. Zie ze vliegen: het schetterende en kletterende koper van Soil & Pimp; de maximale minimal van Adultnapper, Salmon en Partial Arts; de swamp-funk van Emperor Machine en Supermayer; de brutale bieten van Don Cash, Siriusmo en de Teenage Bad Girls, het sierlijke gecirkel van Goldfrapp en Mehdi, maar óók de rockzooi van Kid Alex. Dat en meer. De prachtigste exemplaren, vlak voor je neus! Slechts één keer linkermuisklikken en hij/zij is de jouwe. Dát is nog eens Lipservice.

LISTEN&LOAD: Camping's Electric Lips Miks
KLIKKEN VOOR FULL SCREEN TRACKS 'N ART!

heuveltje op, heuveltje af

Wij, de LLReunion-crew, hebben de 'running OFF that hill-track', Kate Bush heeft op haar beurt dan weer 'Running UP that hill'. Ingewikkeld hoor. Moeten we die hill nou op of af? Wel, vandaag moeten we er op. Want Kate's fabelachtige 80's-kraker is hieronder te horen in een riemiks van Ashley Beedle (nadat al eerder de Chromatics het ding deden). En als Signor Beedle aan het werk gaat, doen we uiteraard eerbiedig een stapje op zij. Een stapje richting de dansvloer, that is. Want dáár belanden we automatisch als onze Ashley de knoppen beroert. Dat weten we sinds hij Future Loop's The Sea & The Sky (Sjoemps Choice) in de Reunion-ranking katapulteerde. En hij stelt ook deze keer niet teleur. Beedle zet zwáár in op de toch al zo dreigende tribal-percussie van Keetje's origineel. Frrrrrrrraaaaaaaaai!

LISTEN&LOAD: Running up that hill (Ashley Beedle re-edit) - Kate Bush
INFO: Kate Web

OASE

Even bijkomen van het kerstcarnaval en het nieuwjaarsvuurwerk? Moet je doen. Is goed. En gezond. Steek een stok de tussen de spaken van het wiel der tijd. Want soms is stilstand juist vooruitgang. Blurgh, braak, teiltje! Tot zover de Toon-Hermans-wc-tegel-wijsheden: ik kan natuurlijk ook gewoon zeggen dat je hieronder de fantastische fluisterambient van James Holden kunt beluisteren. Deze muziek zorgt voor een zwoele zonsondergang, midden in de winter. Ogen dicht en oren open; dat is het enige wat je hoeft te doen.

LISTEN&LOAD: Kaern Turned - James Holden
INFO: James op Myspace

niet normaal

Roisin Murphy en Goldfrapp zijn de zonderlinge zusjes van de Engelse popfamilie. Eigenzinnig en ongrijpbaar. Gekke hoedjes, rare dansjes. Nooit in de pas. En altijd hebben ze the style it takes! Rozijntje drukte in Nul zeven al haar neus tegen het raam, ondermeer met Overpowered (flashback) en natuurlijk ook met Olala3's Silent iPod Disco Miks-inzending Let me know. En na misses Murphy is in Nul Acht Alison aan zet. En hoe. Haar A & E (hier in de Hercules & Love Affair riemiks) is electrobaroque van het fijnste soort. Boekers van LL opgelet!

LISTEN&LOAD: A & E (Hercules & Love Affair Remix) - Goldfrapp
INFO: Goldfrapp op het webb

welcome back

En? Mooi of mooi; mijn favo Avondspitsplaat? Geinspireerd door ondergaande jeugdherinnering kamde ik vandaag het net af. Op zoek naar The Story of the Blues: die andere hidden treasure van The Mighty Wah! Voorlopig vergeefs, maar ik ving wél deze verpletterende extended version van Come Back. Een teenage rock 'n roll symphony van ruim 10 minuten; een episch meesterwerk, dat op driekwart M83-achtige hoogten bereikt. OK, het is cliché-op-cliché-op-cliché, maar als dat zo'n overdonderend resultaat oplevert als hier, hoor je mij niet klagen. Come Back!

LISTEN&LOAD: Come back (extended) - The Mighty Wah!
INFO: The Mighty WWWah!

SPRITS

Frits Spits anyone? Natúúúúúúrlijk! Allemaal toch? Gans onze generatie had z'n cassetterecordertje op scherp staan als De Avondspits begon. Wachtend tot jouw favoriete nummertje voorbij kwam om daarna vliegensvlug op het 't rode REC-knopje te drukken. Jaaaaaa, those were the days. En uit dié days stamt het ondergaande Come Back. Britpop-avant-la-lettre van The Mighty Wah! (lees: Pete Wylie). Het werd nooit een hit en Frits draaide 'm slechts één keer. Maar toen was ik net niet in de buurt. U kunt zich vast wel een voorstelling maken van mijn blijdschap toen ik alweer enige tijd terug deze verloren gewaande boezemplaat, tijdens een avondje diepzee-soulseeken, zomaar voorbij zag zwemmen. Heul blij! Ik gooide er pardoes een achterwaartse salto met schroef, een dubbele Rietberger én een Jagermeister met ijs uit! Zo blij. Als ik nu nog The Story of the Blues - die andere popparel van The Mighty Wah! - ergens opduik, dan... Ja, dán is de soundtrack van mijn pubertijd compleet. Dan komt er een Frits Spits Miks!

LISTEN&LOAD: Come back - The Mighty Wah!
INFO: WWW The Mighty Wah!

vleselijk!

Moezika: we zijn er met z'n allen heel goed in om er heel ingewikkeld over te doen, maar 9-van-de-10 keer (nou ja, minimaal in de helft van de gevallen dan) gaat muziek natuurlijk gewoon over sex. Ja, sorry hoor. Ik weet het: tis nota bene zondagochtend, maar het moet maar eens gezegd worden. Seks. SEX! Ja, u heeft er vast wel eens van gehoord. En nou niet meteen naar mij wijzen, ik lees boeken.

...gymnastieken in je blootje...

Enniewees: All through the night is zo'n viespeukplaatje. Een onverholen aanmoediging slash uitnodiging tot gymnastieken in je blootje. En dan ook nog de hele nacht lang! Waar is dát nou weer voor nodig? Mmmmmm... De Campingdisco Kuisheids Commissie ziet het voor deze keer door de vingers; maar dan ook alléén omdat Escort dit zendenloze lied heeft verpakt in een onweerstaanbaar partijtje eighties electrodiscofunk. Poei! Is het hier zo warm of ligt dat aan mij?
(smile)

LISTEN&LOAD: All through the night - Escort
INFO: Escort op Discogs

song song blue

Het mag dan inmiddels niet veel meer dan een onsje zwaar zijn, maar 't werkt nog wel; dat geheugen van mij! Ik weet bijvoorbeeld nog heul goed dat ik vorig jaar op deze plek (flashback) een vurig pleidooi voor 'liedjes' hield. Ouwe liefde en zo... Moest ik toch echt vaker doen... Dat werk. Dit werk dus! Luister naar wat kwam bovendrijven bij het recente in- en uitpakken. Track-by-track:

FRANK MILLS - THE LEMONHEADS
Evan Dando (en band) kon twee dingen heel erg goed: 1) perfecte punkpoppers bakken en 2) briljante koffers kiezen. Hier doet hij Moeder B aan de hand van het ontwapenende hippy-miniatuurtje Frank Mills uit de musical Hair.

PRINCE VALIUM - BIG TOBACCO
Big Tobacco is één van de vele schuilnamen waaronder Camping-favo Joe Pernice zijn fluwelen pop met schuurpapieren lyrics onze kant op blies. Magisch mooi.

HUGE IN EVERY CITY - CENTRO-MATIC
Over pseudoniemen gesproken: Centro-Matic is dan weer één van de verschillende vehikels voor Will Johnson's getormenteerde Americana. Meeslepende rammelrock voor donkere dagen, met een geweldig gruizige gitaar-epiloog.

THE LIARS CLUB - THE WEBB BROTHERS
De broertjes Webb (zonen van seventies singer-song-star Jimmy Webb) waren in de late nineties heel even de prinsjes van de powerpop. In mijn sprookjesrijk tenminste. Weldadige melodien en harmonien én een paar eetlepels drama. Zalig!

SAVE WHAT YOU CAN - THE TRIFFIDS
Veels te weinig mensen kennen de epische rockromantiek van het schandalig ondergewaardeerde The Triffids. Koop-steel-leen-load hun alboem Calenture voor verlengd kippenvel! Hier een hoogtepunt.

FRA vs GER: 1 - 0

Over DANSEN gesproken. Luister eens naar deze magistrale DJ Mehdi-riemiks van Out of my hands. Dit prachtige pas-de-deuxje tussen vloerveteraan De Crecy en rookie Mehdi toont aan dat Frankrijk ook in Nul Acht alles op alles zal zetten op Duutsland van de troon te stoten; als het om de hegemonie in het linkerveld van de dance gaat. Je hoort hier een machtige melange van orthodox instrumentarium en tintelende techniek. wat een openingszet! Benieuwd wat Berlijn daar tegenover zet.

LISTEN&LOAD: Out of my hands (DJ Mehdi remix) - Etienne de Crecy
INFO: Etienne de Crecy dans le WWW

Dans dansje dans!

Hebben jullie ook gehoord dat er vanaf vandaag gedanst wordt in De Jordaan? Dat daar vanaf vandaag hele kleine meisjesvoetjes van de vloer gaan? En dat er daar iemand met de rammelaar nu al een hele gemene vierkwartsmaat slaat? Met een piepklein stroboscoopje als nachtlamp; in haar fluo-luiers. Ja hoor, dat moet Dansje zijn. Diekjoe, Juapo: GELUK!

Deze is voor jullie (nou ja, eigenlijk voor die kleine DJ natuurlijk).

LISTEN&LOAD: DJ Camping's Tiny Dancer Miks
Klik de pic voor fullscreen tracklisting