Camping goes knuffelrock?

De vorige is nog niet opgedroogd of alléjoep, nóg een nieuw Campingmiksje! Twee in één week; oude tijden herleven? Een beetje, want na een periode van een zekere miksmoeheid zit de schwung er weer lekker in. Echter, de eerlijkheid gebiedt me ook te zeggen dat dit werkstukje al een tijd in verre staat van voltooiing was. Met andere woorden: het ding lag reeds in drie grote stukken op de plank en behoefte slechts een finale lijmpoging. Waarvan akte.

...binnenblijfbeats...

Je luistert naar Sweet Dreams are made of Miks: een miks om bij weg te dromen ja. Moezika die uw innerlijke thermostaat een paar graden hoger zet. Wollen sokken aan, opgerold op de bank, rode wijn ontkurkt en uw lief binnen handbereik voor een goed gesprek of - wie weet - een potje knuffelen. Zo'n plaat is het. Fluisterend en fluweel, vol binnenblijfbeats en rozige rock. Verwacht hier overigens géén mikstechnisch trapezewerk. Neen, de thrill zit in de chill; in de sfeer; in de volgorde. Dit keer is niet dansen, maar dromen het doel.

LISTEN&LOAD: Sweet Dreams are made of Miks (by DJ Camping)
Click Pic 4 Big

LISTMANIA

Ja, ook JIJ zult eraan moeten geloven! Lijstjes, lijstjes lijstjes. Op de pic hierboven zie je what to do. Mail jouw Best Of Nul Zeven naar yours truly of laat ze achter in de comments. Deelname is overigens verplicht..., dat je het weet. En luister ondertussen naar de Larry Levan-riemiks van Bumblebee Unlimited's Lady Bug voor een gratis glimlach.

LISTEN&LOAD: Lady Bug (Larry Levan) - Bumblebee Unlimited
INFO: wijlen Larry Levan on Myspace

50x07 (50 - 41)

`
Ten down, fourty to go! Clickclick voor 50 t/m 48 en 47 t/m 45.

44. Your Love - Friendly Fires
WIE? Het Engelse antwoord op LCD Soundsystem. Kwispelende punk-funk-vrolijkheid voor en door jonge honden.
WAT? Your love is een freaky handgespeelde koffer van Jamy Principle's klassieker uit het stenen tijdperk van de dance (je herkent het intro uit duizenden). De spelvreugde spat er van af!
WAAR? Op 1 minuut 02 begint de gekte, met een waanzinnige, Franz Ferdinandiaanse tempoversnelling.
WETEN? FF begon ooit als hardcore-band / Ze waren nooit eerder te gast op Campingdisco; tot vandaag dus

43. GET DOWN - GROOVE ARMADA
WIE? De makers van Shaking that ass en long time matties van de LLReunion-posse.
WAT? Get Down laat elke ass shaken. Geen beweging? Morgen nieuwe S kopen!
WAAR? MC Stoosh heeft slechts 10 seconden nodig om het vuurtje op te stoken. Op 0 minuut 11 staat uw S reeds in de fik.
WETEN? Woensdag 2 mei kwamen ze binnenvallen / In de videoclip zie je konijnen dirty dancing doen...

42. LITTLE DIRTY TRIP (VICARIOUS BLISS REMIX) - YUKSEK
WIE? Franse belofte uit de Justice-school is hard op weg de belofte in te lossen. Gaat de wereld veroveren in nul acht. En dát is een belofte!
WAT? In de rug gesteund door Fellow Frenchmen Vicarious Bliss laat Yuksek met Little Dirty Trip een beest van een raverocker los.
WAAR? Ligt het aan mij of is hier goed geluisterd naar het gitaargeluid van Golden Earring's When the lady smiles? Luister maar, vanaf 1 minuut 33 tot 3 minuut 12.
WETEN? Yuksek klopte op de dag van de arbeid (1 mei, that is) voor het eerst aan bij de camping / Yukkieboy is een klassiek geschoold moezikant

41. FOUNDATIONS - KATE NASH
WIE? Deze doe-het-zelf-dame passeerde de platenbizz en lanceerde zichzelf via het Myspace-platform. Ze cirkelt nu ergens ter hoogte van de maan.
WAT? Een bijna archetypisch Brits popliedje: brutaal, bijdehand en lekker cynisch. Dankzij de aanstekelijke frisheid van deze break up-song tippelde Keetje dit jaar fluitend naar de top.
WAAR? 'You've gone and got sick on my trainers, I only got these yesterday' zingt Kate op 2 minuut 17: pure proza!
WETEN? Op 8 augustus kocht Kate douchemuntjes op de camping / En onze eigen Scissor Boy komt ervoor van de heuvel af rollen (maar dat WIST u al)

Dag te vroeg

En deze is alvast voor vrijdag. Weekend van Black Box Recorder, een favootje van enkele jaren terug. Een beeldig, maar ook een beeldend popliedje. Je hoeft je ogen maar dicht te doen en je verzint er een film bij. Tip: speel zelf de hoofdrol en win een Oscar!

LISTEN&LOAD: Weekend - Black Box Recorder
INFO: Black Box Recorder on the web

nice dice

Als jongetje had ik iets met dobbelstenen. Dat herinnerde ik me toen ik vanavond dit plaatje zag. Mooi plaatje. Andere plaatje overigens ook. Twee keer kippenvel, lucky me...

LISTEN&LOAD: Life on Mars - David Bowie
INFO: BOWIEWEB

Zweedbandje

Ligt het aan mij of is het gewoon zo warm? Hier op de camping klimt het kwik in elk geval tot tropische waarden. Niet verkeerd hoor. Birra koud, scampi's op de BBQ, lekker in ons blote niksie... en we zoeken nog iemand om ons in te smeren. Hot hot hot! Zou zomaar veroorzaakt kunnen worden door ondergaande latin-fueled vloervuller van Swell Session, uit het altijd exotische Zweden. Desondanks een échte upper. Uit hetzelfde tropische hardhout gesneden als RSL's The love will be strong. En dan weet je genoeg: een hittegolf voor je oren!

LISTEN&LOAD: Had it comin vs. Landslide feat. Paul mac Innes - Swell Session
INFO: Swell Session's Myspacepage

Harteliedje

Wist u dat u er over, wat zal het zijn, tien (?) minuten een nieuw harteliefje bij heeft? Ja werkelijk waar; en als je nou héél snel leest misschien zelfs wel over zeven minuten! Ik stel u even eerst aan elkaar voor: lezer dit is Cinematic Orchestra, Cinematic Orchestra dit is lezer. Zoeken jullie maar vlug een rustig tafeltje, dan komt het vanzelf goed. Want dit is goed. Zóóóó goed (en nog mooier)! Zulke schoonheid heb je dit jaar volgens mij niet vaak gehoord. Een beloning van boven; hoop en houvast voor muziekliefhebbers.

LISTEN&LOAD: To Build a Home (feat. Patrick Watson) - The Cinematic Orchestra
INFO: The Cinematic Orchestra on the web

NU! NIEUW!

Eu, een verse Campingmiks! Ja, volgens de afdeling planning hiero had 'ie twee weken geleden al af moeten zijn geweest, maar dat liep even anders. De brug stond open, ik had tegenwind, m'n koptelefoon lag ziek thuis..., u kent het wel: so much to do, so little time! En ach, doet het er iets toe? Welnéé! Is 'ie leuk? Weljáá! Tenminste, als je het een beetje kon vinden met de moeziekjes die hier lately werden achtergelaten. De Flidderdeslip Miks telt namelijk veel groene blaadjes; van de Alkan/Chemical-collaboratie Battle Scars tot de sonische zandstorm van Nine Inch Nails en Fennesz. En Herve en Kenneth Bager.

...Variée Overvlakkée...

Opbouw? Ook! Deel 1 is een rockin-'n-poppin-'n-trippin affair, terwijl het ding na de thee zich wat nadrukkelijker toelegt op bietmuziek; in verschillende verschijningsvormen, waaronder de vintage U'world-techno van Dejan Galic, de Stoomboot-soundalike Long Shadows van Pedro Madeira en de daverende Daft Punk-pastiche Kontraul van Yuksek. Van alles eigenlijk. Variée Overvlakkée was dus ook een aardige titel geweest, maar ja, dan sloeg het artwork nergens op... (nu ook niet trouwens). Hoe dan ook, flip die slip!

LISTEN&LOAD: DJ Camping's Flipperdeslip Miks
Click Pic 4 Big!

Avril doet wat hij wil

Zij die zuinig zijn op hun hersencellen zullen bij het horen van Avril's The Date ogenblikkelijk uitroepen: 'Ja halloooooo, die heb je donderdag 30 augustus om twee over elf 's avonds óók al geplaatst!' Gefeliciteerd, dat klopt. Maar omdat The Date destijds (in het kader van mijn vakantie-overdracht) onderdeel uitmaakte van een kolossale dump-posting, vermoed ik dat menigeen er nooit aan toe gekomen is. En dat zou jammer zijn, want Avril is een even beklemmende als oorspronkelijke electronische popsong. Zo had Prince tegenwoordig kunnen, neen, moeten klinken. Maar helaas, de platen van de paarse dwerg worden vandaag de dag meegeseald bij Engelse tabloids... Op zich niks op tegen, ware het niet dat de muziek ongeveer van hetzelfde niveau is als die kranten; en daar heb ik dan weer wél iets op tegen. Enniewees, terug naar 't topic. Avril dus. Met The Date. Play.

LISTEN&LOAD: The Date - Avril
INFO: Avril on the web

onbetaalbaar

Zeg..., u vergeet toch niet met een zekere frequentie naar de uitzendingen van Gilles Peterson te luisteren he? Dat kan elke donderdagnacht van 02.00 tot 04.00 hrs, bij BBC One. Wat je dan hoort? 'Joining the dots between latin, funk, soul and hip hop', noemt His Royal Peterness het zelf en ik zou het niet beter kunnen omschrijven (hoewel kinkynasty óók de lading dekt). Hier een voorbeeldje. Niet de jongste, maar who is counting anyway? Het gaat om de kwaliteit en dát is bij Steve Spacek's Dollar, ondanks het struikelende begin, in extreem hoge dosis aanwezig. Zowel moezikaal als vocaal een meesterlijke song.

LISTEN&LOAD: Dollar - Steve Spacek
INFO: Steve Myspacek

Kabouter Pop

Ja, kom maar door hoor! Perfecte popliedjes; ik hield er van en ik zal er altijd een sucker voor zijn. Mits met smaak uitgevoerd natuurlijk, zoals Jellyfish, Ben Folds Five, Matthew Sweet en de bij liefhebbers bekende Webb Brothers het zo goed kunnen. En zoals de Engelse outfit Orson het hier laat horen. Want ook zij excelleren in nostaligische seventies soft pop, zonder hun geloofwaardigheid te verliezen. Zonder dat het cheesy wordt. Nope, hier hoor je liefde voor popmuziek. En liefde is goed! Toch?

LISTEN&LOAD: Where are you tonight - Orson
INFO: Orson on the net

50X07

CLICKCLICK voor 50 t/m 48.

47. TEARS DRY ON THEIR OWN (NYPC FUCKED MIX) - AMY WINEHOUSE
WIE? De Britse Britney Spears. Tenminste, in termen van media-aandacht en dwalingen in drugs-land. Maar in tegenstelling tot haar van Spears is Amy zo talentvol als een tiet! Huh? Een talentvolle tiet? Jazeker, ze bestaan.
WAT? Groove met een hoofdletter OE! Diep en dirty, én van de straat! 'Tears...' is de beste soulplaat van nul zeven. Zéker in deze kartelgerande miks.
WAAR? In het intro hoor je Amy veertig seconden lang nogal doelloos mompelen, maar als bij seconde 41 de bas binnenkomt, weet je meteen wie de baas is. Juste, de bass is boss!
WETEN? Zaterdag 21 juli kreeg Amy een zetje op campingdisco / dat mevrouw Wijnhuis een wandelende nachtaoptheek is, weten we. Maar behalve snorren en slikken, schijnt ze nu óók te spuiten. BAD news; niet de naald, Amy dear!

46. WIG IN A BOX - POLYPHONIC SPREE
WIE? De Spree hoef ik hier natuurlijk niet te introduceren. Dit sektarische ensemble uit de U. S. of A. heeft al lang een plek in ons collectieve LL-hart.
WAT? Met Wig in a box herinnert de Spree ons er aan dat pop FUN is. Opwaartse mondhoeken, kuiltjes in wangen en pretoogjes.
WAAR? Goed luisteren, maar op 2 minuut 16 hoor je op de achtergrond letterlijk ZOEM-ZOEM. Lovely! En vergeet ook 4 minuut 24 niet, als het glockenspiel invalt. Superieure drama-kitsch!
WETEN? Ze zijn met z'n drie-en-twintigen! / en alle 23 bezochten op woensdag 2 mei de camping

45. AIR CONDITIONNÉ - JULIAN JEWEIL
WIE? Mannetje uit Marseille heeft de Midas (techno) Touch. Zal nooit groot worden, in deze wereld, maar op de camping is hij een reus.
WAT? Air Conditionné levert hier het bewijs van 'the joy of repetition'. Deze track gaat en gaat en gaat en gaat. En uiteindelijk ga jij ook. Heel gemeen. Heel goed ook.
WAAR? Het checkpoint is hier 5 minuut 0. Dat is het vertrekpunt van een Phantom-of-the-Opera-achtige, bombastische opbouw, die 43 seconden later nét niet tot een climax komt. Ik zei het al: héél gemeen.
WETEN? Julian is vriendjes met The Hacker (remember Flash & Bones?) en dat is goed nieuws! / Op 13 juli nam Julian een kijkje op de camping

vrije geest

Genoeg folklore, kwaliteit nu. De Dexter-riemiks van DJ T's Freemind is zo'n plaat die iedereen met enige affectie voor electronische dansmuziek eigenlijk in bezit zou moeten hebben. Briljante compositie, waarop minimal, techno en electro samenvloeien en dance van een nieuwe dimensie voorzien. Wonderschoon. Hier geen geschreeuw en/of uitsloverij, maar een met akelige precisie uitgevoerde aanval op uw zenuwstelsel. Met als missie om het doelwit - ja, dat bent u dus! - te laten duizelen en dansen. En het is altijd raak; al vele jaren lang. De riemiks van Hagenaar Dexter promoveert Freemind definitief naar de hors categorie. Briljant! Of had ik dat al gezegd?

LISTEN&LOAD: Freemind (Dexter Remix) - DJ T
INFO: DJTWWW

Door naar de volgende ronde

Question. Wat is een zondagochtend zonder kinderkoor? 'Nou, dat is op voorhaand al een hele geslaagde zondagochtend', zegt u dan. En dat is het * start vrolijke jingle * GOEDE antwoord! De Leidsche Sleuteltjes en soortgelijke kabouterkoren zijn namelijk gewoon criminele organisaties; niets minder dan dat. En ja hoor, natúúrlijk heeft Voorspelbare Harry dan weer een liedje mét kinderkoor... Inderdaad! Ook dat is het * start vrolijke jingle opnieuw * GOEDE antwoord! Hier zijn The Killers met Tranquilize, waarop behalve een kleuterklas óók Lou Reed te horen is. Echt waar; Lou Reed en een kinderkoor! Op zichzelf al een reden om dit nummer met meer dan gemiddelde belangstelling te beluisteren, want als je de profielschets van een kindervriend moet maken, is ome Lou nou niet meteen de eerste die je in gedachten neemt. Maar against all odds werkt het hier alleszins behoorlijk: The Killers doen hun glamrockding, meneer Reed doet zijn grumpy old man-ding en de kids..., ach, kinderkoren zijn eigenlijk best wel jofel.

LISTEN&LOAD: Tranquilize (feat Lou Reed) - The Killers
INFO: Killerweb

50x07

...is inderdaad 350, maar, bzzzzzzzzzzzzzz..., FOUT antwoord. Lijstjes peeps..., lijstjes! Dát is de duiding van de titel! Want je moet er een keer mee beginnen, dus waarom niet nu? Precies, daarom nu de eerste aflevering in de reekst 50x07. En inderdaad, dat is de schuilnaam voor een ordinaire Top 50 van de beste platen van 2007. According to Camping, that is. Dus bij voorbaat zéér subjectief en uitermate arbitrair.

...opwinding...

Nou zou u kunnen denken: 'Jeetje, vijftig..., dát is veel', maar bedenk dan dat u hier met Mister Mateloos te maken heeft; dus wees blij dat het geen Top 100 geworden is! Vijftig slechts... Vijftig platen die het afgelopen jaar bij mij voor een lach, traan, rilling, hartritmestoornis, opwinding - en ga zo nog maar even door - zorgden. Tot aan 31/12 zal ik de lijst invullen, dus kom nog eens langs! Eerdaags zal ik u uitnodigen om uw eigen favo's in te dienen en do not worry, ik ga er geen 50 vragen. Maar eerst de kick off: let the count down begin!

50. BANDITS - MIDLAKE
WIE? Amerikaanse niewkomers herontdekken de soft rock en voegen er een scheutje 'nu' aan toe.
WAT? Een prachtig geproduceerde epische popsong; gloedvol, warm als een donzen dekbed.
WAAR? Bijna schuw, zó voorzichtig komt dit liedje op gang; totdat op 1 minuut 13 het meerstemmige refrein over je heen spoelt. Vanaf dat moment is het hemel op aarde.
WETEN? Ze debuteerden op 16 mei op Campingdisco / Erol Alkan is fan

49. SMILE AND RECEIVE (APPARAT REMIX) - SWAYZAK
WIE? Seniore dance-act uit de UK (generatie Underworld) kan nog prima meekomen; zéker als new kid Apparat zich ermee gaat bemoeien.
WAT? Hallucinerende house. Klinkt alsof je in een echoput staat te dansen. Trip!
WAAR? Op 2 minuut 29 is het één seconde stil, daarna niet meer... Daarna komt de heer Galm. Galmmmmmmmmm is de naam.
WETEN? Op 18 september ingeboekt op de camping / twee keer gedraaid op WGD07, maar dat had niemand door

48. DONT'T MAKE ME A TARGET - SPOON
WIE? Can-do-no-wrong-band (en Campingfavo), die met Gagagagaga dit jaar wéér een geniaal alboem op aarde zette.
WAT? Don't make me a target is het bewijs dat rock 'n roll nog láng niet dood is. Inventief, spannend, maar vooral tres, tres cool!
WAAR? Het staccato-duel tussen piano, gitaar en bekkens (van 2 minuut 10 tot 3 minuut 33) is van zeldzame, zinderende schoonheid.
WETEN? Eén van de eerste postings op het LLReunion-blogspot - de voorloper van deze hobby - ging over Spoon (dat was november 02) / op Campingdisco drukten ze op 22 juni hun neuzen tegen het raam

C'est ca, the horses are on the track. Check Campingdisco voor de count down naar numero uno! En dat wordt natuurlijk alleen maar leuker als u uw boe-geroep en/of adhesiebetuigingen in de comments achterlaat. Oh ja, en ik ben erg omkoopbaar hoor! Dus mocht er een plaatje zijn dat u graag in de Top 50 terug zou willen zien, dan valt erover te praten... (; Voor nu, ondergaande ranglijst.

Pie-S: om de song te beluisteren, moet je in tegenstelling tot de gebruikelijke plek nu op de titel van de track klikken; voor info klikkerdeklik je op de bandnaam.

olálááááááá!

Beetje laat, maar toch... Wie vanavond iets te doen wil hebben en nog niks heeft: Franse pop in het Wilhelmina Pakhuis! Altijd gezellie. Vóór 23.00 uur gratis naar binnen. Nóg gezelliger, ik ben er ook! Les Rita Mitsouko hieronder zijn er (helaas) niet, maar Frans waren ze wel. Dacht ik. Zoniet, dan heb ik toch maar mooi één van mijn all time favo feelgood-platen weggezet. Alors, a toutes a l'heure?

LISTEN&LOAD: Marcia Baile - Les Rita Mitsouko
INFO: Les Rita Mitsouko on le web

ijsbloem

Een warme menage á trois, op deze koele zaterdagmorgen/middag. Speciaal voor jou opgevoerd door twee bekenden; tenminste, als je hebt opgelet. Want Kenneth Bager en Pocketknife deden nog niet eens zo lang geleden hier ook al hun ding (ding, ding en dong). En hier doen ze het samen. 'Het' is een koffer slash riemiks van Minnie Ripperton's fabelachtige Les Fleur. En daarmee is de menage a trois ook meteen verklaard, want ik hóórde u al denken: trois betekent 3 Camping! DRIE! Maar goed, Les Fleur dus. Die dikke, vette Reunion-classic gaat hier in de make over! Met succes wat mij betreft. De heren Bager en Zakmes zijn er namelijk eens goed voor gaan zitten en als ik jou was deed ik hetzelfde. Hoor hoe ze Les Fleur rigoreus, maar ook liefdevol hebben verbouwd. Met fantasie en finesse. Allemaal wakker? Al iets warmer?

LISTEN&LOAD: Les Fleur (Pocketknifes beach blanket bongos remix) - Kenneth Bager
INFO: Kenneth Bager en Pocketknife on Myspace

Vier voor vrijdag!

En dat is vier; vier voor vrijdag! En het kwartet wordt vierkant gemaakt door een monster-collaboratie. Want zie (en beluister) hier een pas-de-deux tussen de Chemical Brothers en Erol Alkan. Mmmmm-mmmmmm... Menson, dit is de eredivisie! CRAZY! Dan ben ik nu vrij. Wééééééééééékend! Miksje?

LISTEN&LOAD: Battle Scars (Beyond The Wizard's Sleeve Re-Animation) - Chemical Brothers
INFO: Chems en Erol on the web

opgeruimd

Zo, dat is er uit. Moest even. En ik zal het netjes compenseren, want waar beneden de deur naar het weekend wordt ingetrapt, kun je natuurlijk ook gewoon kloppen. Zoals hier gebeurt, op de Todd Terje-riemiks van Felix Laband's Whistling in Tongues: sprookjesachtige, rootsy, jazzy dance. Hier kwetteren de vogeltjes; hier fluiten de fluiten; tingelen de triangels; tokkelen de gitaren en puntjepuntjepuntje de xylofoons (géén idéé wat xylofoons doen). Enniewees, highly recommended spul voor aanhangers van het soort Scandinavische bieten, waarmee Bugge Wesseltoft ons in het verleden inpalmde. En als halverwege deze prachtplaat de ritmesectie zwaar gedubt (en gedubt, en gedubt...) wordt, gaan volgens mij óók de drumdude's en percussie-people onder ons vliegend het weekend in. Enjoy!

LISTEN&LOAD: Whistling in Tongues (Todd Terje remix) - Felix Laband
INFO: Felix Laband on Myspace

Voor wie het niet heeft begrepen

Wéééééééééééékend! Ja, je kunt niet duidelijk genoeg zijn, zeg ik altijd maar. Dus ter meerdere eer en glorie van het weekend nóg een keer trommelvliezen teisteren met monsigneur Herve. Rocky Raver heet dit beest, waarop Survivor's Eye of the Tiger zonder genade door het gootsteenputje wordt geperst. Voor those who like it rough! Anyone?

LISTEN&LOAD: Rocky Raver - Herve
INFO: U weet inmiddels waar hij woont

WEEEEEEEEEEEEEEKEEEEEEEEND!!!!!!!!

Wééééééééékend! Oe, wat ben ik blij-blij-blij dat het weekend is. Gewoon wééééééééékend! Hoe blij? Zo blij: luister naar het exploderende Cheap Thrills van 'man of the moment' Herve. Wacko Jacko bont en blauw gemikst! Deze thriller is net zo goed als 'ie goedkoop is. En hij is me toch goedkoop... Voer voor lovers of dirty disco. En voor iedereen die heul hard het weekend vieren wil. Anyone?

LISTEN&LOAD: Cheap Thrills - Herve
INFO: Herve on Myspace

wazzup

Moderne arrenbie, met het bijbehorend decorum van trigger happy gangsters en bling bling bitches (ja, ik bedenk het niet, he!), is nou niet echt aan mij besteed. Ik ben toch meer iemand van: 'ach jongens, laten we er eerst nog even over praten, voordat we elkaar overhoop knallen'. Kom je niet ver mee in die scene, kan ik je vertellen. Toch kruipt er heel af en toe een R&B-nummertje door, dat ik dan wel weer helemaal leuk vind. Of mooi, of goed... Zoals Contagious van The Isley Brothers, waar ik in 2001 zowaar een CD-singletje van meende te moeten afschaffen! Dat ding vond ik onlangs ergens onder een kast en dus mik 'm hierbij - met een boogje - over de schutting. Váng 'm; deze dikke, vette, dramatische slower. Lekkerrrrrrrr.

LISTEN&LOAD: Contagious - The Isley Brothers feat. Ronald Isley AKA Mr. Biggs
INFO: The Isley Brothers on the web

Fennesz Finish

Komt het door de naderende Grande Finale van nul zeven? Is het dáárom dat het verzamelde pop-volk nu opeens collectief een eindsprint lijkt te trekken? Een ultieme poging, misschien, om nog in de jaarlijstjes te belanden? Het lijkt er verdoemd veel op, want opeens ziet de lucht zwart van klapwiekende klassemuziek. Zo vloog vandaag dit fraaie exemplaar mijn netje in: In This Twilight van Nine Inch Nails, bewerkt door Fennesz. NIN kennen we natuurlijk als Timmerik's choice voor de Silent iPod Disco Miks WGD07, waar 'ie met The hand that feeds het bal opende en meteen ook maar de vloer in vuur en vlam zette. Met In This Twilight laat NIN de vloer dit keer ongemoeid, in tegenstelling tot het hoofd. Want met behulp van de sonische illusionist Fennesz gaat de Amerikaan er hier met je mind vandoor. Deze bloedstollende, duizelingwekkende en verwarrende galmbak brengt je naar plekken waar je nooit eerder was, maar vanaf vandaag vaker wilt zijn. Poei, wordt nog druk in mijn jaarlijstje...

LISTEN&LOAD: In This Twilight (Fennesz) - Nine Inch Nails
INFO: NIN en Fennesz on Myspace

natte voeten

Om van Lali Puna naar Rick Derringer te komen, moet je wél eerst even de oceaan oversteken. Zo groot is namelijk het verschil tussen de arty sound van de Germanen en Ricky's radiovriendelijke rock. Westcoast-rock, that is! Het typische retro-geluid, dat (met uitzondering van het Ierse The Thrills) exclusief is voorbehouden aan Yanks uit LA en omgeving. Romantische, soms wat naieve vertellingen over high school queens, porch swings en worn out chevy's. I love it! Rick Derringer was er een meester in, zoals op deze uit '73 stammende beauty te horen is. Alleen jammer dat hij járen later furore maakte als ontdekker van... Weird Al yankovich. Tsja, toen ging het mis. Behóórlijk mis zelfs. En dat tot op de dag van vandaag. Check 's mans site maar eens: hét bewijs dat rockers wel degelijk een uiterste houdbaarheidsdatum hebben. Het maakt Teenage Queen overigens niét minder mooi!

LISTEN&LOAD: Teenage Queen - Rick Derringer
INFO: Rick Derringer's hylarische website

tenen lopen

Het Beierse Lali Puna (maar natuurlijk, typisch Duitse naam!) houdt zich al bijna een decennium lang op in het niemandsland tussen electronica en indie; een verlaten gebied, waar slechts weinigen zich wagen. Begrijpelijk overigens, omdat de kruising van gevoelige gitaren en synthetisch weefsels zonder overdrijving een moezikaal mijnenveld genoemd mag worden. Eén verkeerde pas en de hele boel ontploft in je gezicht. Alleen de allergrootsten weten er de weg; Radiohead bijvoorbeeld. En Lali Puna! Maar pindakaas voor de Duutsers, want het leverde ze bij lange na niet dezelfde status op als de Radiohoofden. Een krabbeltje in de kantlijn van de alternatieve muziek, meer niet. En dat is eigenlijk best wel schandalig. Luister maar naar ondergaande To Rococo Rot-riemiks van Lali Puna's Grin and Bear. Prachtig-prachtig-prachtig! En voor wie het iets zegt: enkele bandleden van Lali Puna spelen óók in The Notwist. Weet u nog? Da's goed.

LISTEN&LOAD: Grin and Bear (To Rococo Rot rmx) - Lali Puna
INFO: Lali Puna

Gelijkmaker

Kort geleden gaf ik Kylie Minogue een 'matig' op haar rapport, vanwege de - in mijn oren - tegenvallende single 2 Hearts. Of eigenlijk, de Alan Braxe-riemiks daarvan. Dat had ik niet moeten doen, want sinds die oprisping van strengheid word ik bijkans opgegeten door schuldgevoel. Zoiets doe je niet met Miss Minogue. Kylie en kritiek? Nee, da's geen gemakkelijke combi. De pocket-sized popdiva heeft wat mij betreft permanent recht op de hoogst mogelijke vorm van krediet. Pas als ze zeehondjes begint dood te knuppelen of Verdonk gaat stemmen, ben ik bereid die status te heroverwegen. Vanwaar die onschendbaarheid? Jaha, héle goeie vraag! Denk dat het haar verpletterend onschuldige uitstraling is; of de ontwapenende charme van deze über-girl-next-door. Omdat ze het buurmeisje van ons allemaal is misschien? En ook omdat ze gezondheidstechnisch de laatste tijd niet zo lekker gaat.

...ravage...

Bull natuurlijk! Die lieve kleine Kylie kan heel goed zonder mijn ontwikkelingshulp. Die pareert kritiek gewoon door er een gloeiend hete tweede single in te jetsen. En door de juiste knoppendraaiers er overheen te laten gaan. Zo hoort het en zo doet ze het! Want met de LA Riot-riemiks van Boombox Clip vindt Kylie exact het juiste evenwicht tussen knotscommerciele dansvloerpop en de ravage van rave-rock. Terugmeppen, noemen we dat.

LISTEN&LOAD: Boombox Clip (LA Riot's Remix) - Kylie Minogue
INFO: Kylie on the web

Victory of the bad taste

Je kunt wroeten wat je wilt, maar veel fouter dan Born to be alive kom je ze niet tegen, daar in de opgravingen van de moezikale oudheid. En dat geldt tevens voor Patrick Hernandez. Het leek zelfs alsof deze wanstaltige disco-hit de kroesharige vertolker als zanger had uitgekozen, in plaats van ondersom. Reverse cherry picking, of zoiets. Hoe dan ook, Born to be alive wordt hieronder tot leven gewekt. Aan de hand van de Ultra Tiger-riemiks. En dus gaan we weer koorddansen. Zeg het maar: is fout goed geworden? Of wordt slecht slechter? Ik kan 'm hebben.

LISTEN&LOAD: Born To Be-Alive (Ultra Tiger Remix) - Patrick Hernandez
INFO: Patrick Hernandez alive on the web

twentyfour + one

Met 'mag ik misschien vijf minuten uw aandacht' blijf je doorgaans veilig binnen de grenzen van de etiquetten. Maar 'heeft u even vijf... en twintig minuten?', is een different cookie. Dat is ronduit onbeleefd. John Digweed doet het hier desondanks en ja hoor; de Britse houseveteraan komt er mee weg! Samen met zijn producer-mattie Nick Muir heeft hij zijn toch al legendarische track Gridlock van een 25-minuten-versie voorzien. Wie het aandurft, ontmoet een episch dance-document: in één woord imponerend. Nestel jezelf op de bank; sluit je ogen en laat maar komen. Laat je gaan. Een prachtig verhaal.

LISTEN&LOAD: Gridlock (John Digweed's and Nick Muir's 25 minute extended) - John Digweed
INFO: John Digweed on the web

proeven

Iets anders op brood? Probeer dan eens Bloodstream van Stateless: een ballad die balanceert tussen een hip hop-biet en een piano-motief. Toegegeven, dat klinkt als het moezikale equivalent van een boterham met hagelslag en salami. Bepaald geen combinatie waar je als eerste je vinger voor opsteekt, nee. En toch... Ja, toch maar doen! Het smaakt geweldig! Stateless serveert hier een stijlvolle torch song, die zich (voor de ontvankelijken onder ons) zomaar eens tot een tear jerker zou kunnen ontpoppen. En dat op de vroege ochtend (edit: semi-vroeg, that is).

LISTEN&LOAD: Bloodstream - Stateless
INFO: Stateless not Myspaceless

Met of zonder

Zaterdagmorgen zonder zorgen! Of met, kan natuurlijk ook... Dat is dan iets minder. Uhm..., sterkte? Draai vanochtend in elk geval deze eens: Planet Caravan van Black Sabbath. Jaja, Black Sabbath, ja! Planet Caravan past uitstekend bij uw ochtendkrant, uw ochtend-ei, uw ochtend-haar, uw ochtendhumeur en verder ga ik niet. U hoort Ozzy zoals u Ozzy nog nooit hoorde. Als een trippende Sjamaan, begeleid door vingertoppentrommels en zijdezacht gitaargeruis. Mooi he? Zondagmorgen mag 'ie ook hoor.

LISTEN&LOAD: Planet Caravan - Black Sabbath
INFO: Black Sabbath op het web

I know what you did last friday!

Wat was er ook alweer, vorige week vrijdag? En waar was ik? Wat en waar? Poei, ik begin echt het geheugen van een kokosnoot te ontwikkelen, want ik krijg geen beeld. Naja, het moet wel heel leuk geweest zijn, want als ik het me probeer te herinneren, plooien m'n mondhoeken zich als vanzelf tot een glimlach! Iets leuks dus; en in een recente comment is inmiddels al een voorstel gedaan om dat 'leuke iets' ergens in het voorjaar van nul acht in de herhaling te gooien. Ik ben vóór! Hieronder alvast een plukje platen dat tegen die tijd misschien wel van pas komt. We tellen tot zes. Tel je mee?

1) It comes - Yuksek
Provocatieve prikkeldraad-pop van één van de Franse espoirs de cette moment. Hóóg meezing-gehalte, muyo dansbaar en very-very dirty. Step aside Franz Ferdinand, here comes Yuksek!

2) Kontraul - Yuksek
Hey, him again? Mais oui, want waar Yuksek hierboven de rockers onder de voeten kietelt, doet hij dat hier bij de dansers. En niet alleen onder de voeten overigens! Kontraul appelleert aan alles waar je graag gekieteld wordt. Wat een BOM zeg..., niet normaal. De gehele trucendoos gaat open: opbouw, break, aanloop, uitstel, extra uitstel en..., oeoeoeoe-wááááá, daar is 'ie dan: die exstatische, euforische, hersenschuddende, apocalyptische climax! Zo goed, dat 'ie 'm daarna nóg eens overdoet (checkpoints: 01.30 - 02.40 en 03.40 - 04.11). No kidding, dit is een BIG FAT Future Reunion-classic people.

3) Long Shadows (Christian Prommer Remix) - Pedro Madeira
Op adem kom je daarna met deze minimal-marathon van Pedro Madeiro. Wie Ame (u weet wel, van de stoomboot Enoi en de evenknie Rej) dit jaar heeft omarmd, heeft er bij deze een nieuwe beste vriend bij, want Long Shadows drukt op precies dezelfde knoppen. Hij blijft komen. Hemels!

4) Abbey Draught - Dejan Galic
Dit donkere monster geeft direct bij de entree al openheid van zaken: het wordt een wild ritje, dus beslis maar snel of je instapt of niet. Dringend (en dwingend) advies mijnerzijds is om deze achtbaan vooral uit te zitten. Underworld-lovers hebben niet eens de keus; die hebben de plicht.

5) Stealin' James pt1 & pt2 - DJ Format
Ander smaakje dan; ander kleurtje ook. DJ Format mikt hier namelijk het allerbeste van James Brown in de blender. Het resultaat is een excellente soul-funk-cocktail, waar Meneer de Bruin daarboven posthuum een pirouetje voor maakt. En hoera, hoera: er is een deel twee!

6) Never be the same - Ulrich Schnauss
En chillen maar met Never be the same van Schnaussemaus. Behoeft geen toelichting. Gewoon de nekhaartjes hun werk laten doen...

C'est ca! Ergens in het voorjaar dus. Maar eerst nog even boven water zien te krijgen wat er afgelopen vrijdag nou ook alweer was. U enig idee?

LISTEN&LOAD:
It comes - Yuksek
It comes (extended) - Yuksek
Kontraul - Yuksek
Long Shadows (Christian Prommer Remix) - Pedro Madeira
Abbey Draught - Dejan Galic
Stealin' James pt1 - DJ Format
Stealin' James pt2 - DJ Format
Never be the same - Ulrich Schnauss
INFO: Yuk, Pedro, Dejan, Format en Ullie on the web

Hans Anders

Nu de jaarwisseling (met een verrekijker, vooralsnog) langzaam maar zeker in zicht komt, tracteren de Britse music mags ons traditiegetrouw op gratis ciedietjes met titels als 'The Best of 2007' en 'Songs of the Year'. Pure platenmaatschappij-propaganda natuurlijk en ook zeer subjectief, maar toch ook tamelijk handig. Zeker als je je, zoals yours truly, al lang niet meer kunt beroepen op enige noemenswaardige parate kennis van de who-is-who in het alternatieve rock-circus. Zo maakte ik via de eindejaars-CD van de Q kennis met de Cold War Kids. Die naam had ik ooit wel eens gehoord en/of gelezen, maar tot auditieve consumptie was het nog nooit gekomen. Inmiddels wel dus! Geinig groepie hoorrrrrrrr. Het hieronder gedumpte We used to vacation is een liedje in het verlengde van een band als Spoon: puntig en weerbarstig, zónder af te stoten. Spannend. Anders.

LISTEN&LOAD: We used to vacation - Cold War Kids
INFO: Cold War Kids on the web

Together in acoustic dreams

Stop de biet! Reset. En waarom ook niet? Nooit stijlvast geweest; nooit willen zijn ook. Daarom trippel-trappel-trippel-trappen we zonder enige moeite van de knoppendraaiers naar de snaren-aaiers. Snaren-aaiers???? Jazeker, morgen vaart de man met de mijter onze territoriale wateren in, dus het Grote Rijmelen is begonnen. Álles mag, zelfs snaren-aaiers. En zo gek is het nog niet, want ondergaand wordt de gitaar zeer teder beroerd. Door mister Josh Rouse, in de rug gesteund door mister Kurt Wagner. U kent ze vast: Josh Rouse is de tegenwoordig in Spanje residerende schatbewaarder van soft focus-Americana; Kurt Wagner is in het dagelijks leven bedrijfsleider van Lambchop, het veelkoppige country-meets-soul-collectief uit de U. S. of A. U kent ze niet? Koop, steel, leen of load dan héél vlug hun respectievelijke meesterwerken Dressed up like Nebraska en Nixon. Ze verhogen de kwaliteit van uw leven met een procent of tien. Per stuk!

...1000 stukjes...

In 1999 zochten (en vonden) Rouse en Wagner contact; de wederzijdse bewondering kreeg gestalte in de EP Chester, waarvoor Rouse de muziek en Wagner de tekst verzorgde. Hoe fraai dat is, hoor je op Somehow you could always tell. Je hart in duizend stukjes, in nog geen drie minuten...

LISTEN&LOAD: Somehow you could always tell - Josh Rouse and Kurt Wagner
INFO: J & K on the W

2

Eu! Ons Braziliaantje Boratto heeft zojuist een miks-CD'tje (een doebbelaar!) afgeleverd, dat naar de titel Addicted Volume 2 luistert. Dat is minimaal twee keer goed nieuws! Uno: Gui is momenteel de man met de gouden puk, pok, pek, pak..., whatever. Dus als hij zijn persoonlijke favo's aan elkaar gaat plakken, houdt dat een belofte in. Due: een compilatie die Addicted heet, deugt op voorhand. Of is dat erg puberaal? Uhm.... Ja, dat is. Nou ja, dan maar één keer goed nieuws. Luister hieronder naar twee tracks van Addicted's kant C: Euphoria van D-Pulse en Don't forget to go home van Oliver Koletzki & Kiki. Probéér ze vlak na elkaar te luisteren, want op Gui's dubbeldekker gaan ze óók in elkaar over. En die overgang mensen..., sapperrrrrrdeflap! Bon, liefhebbers van Boratto-beauties als Beautiful Life en (het nog mooiere) Arquipelago gaan met deze twee techno-thrillers in elk geval een heel prettig weekend beleven. Kanniewachten? Ga dan voor een short cut direct door naar 01.32 (tot 02.16) van de Koletzki/Kiki-kraker. Lift off. Cheers!

LISTEN&LOAD:
Euphoria - D-Pulse
Don't forget to go home - Oliver Koletzki & Kiki
INFO: Gui on the net

Pie-S: Ben beter! Dank voor alle fruitmanden, kaartjes en bananensorbets!

Mmmmmmm, láágjes!

Laatste van vandaag, promise. 'Tis tegelijkertijd een closer van formaat, want warmere tracks dan deze ga je in het resterende staartje van nul zeven dus niet meer tegenkomen, denk ik. Smith & Mudd vangen je hier in een ragfijn gesponnen web van over-en-over-gedubte gitaren, fluisterende percussie en ongeveer een triljoen verstopte geluidjes (maar ik kan er één of twee naast zitten, dus pin me er niet op vast). Subliem subtiel spul. Ik wed dat je al bij de opening weerloos bent. En daarna? Maak je geen zorgen, komt goed. Alles wordt mooi, alles wordt vloeibaar. Dan weet je meteen waarom ze dit Head Music noemen. Head Music it is. Oh ja, dit is dus NIET het moment voor getrut met de volumeknop! Gewoon full on, OK? OK.

Zo, ik voel me al stukken beter. Bye, bye bacillen!

LISTEN&LOAD: Vegetable Square - Smith & Mudd
INFO: Smith & Mudd & Discogs

Dokter, dokter! Correctie: zuster, zuster!!!!

Voordeel van een nu al twee dagen falderalderierend virusje is dat je nogal veel tijd over hebt om in het wilde weg te gaan lopen tikken. Tussen het asperine eten door, that is. Dus deze donderdagse overload - OK, overkill - aan stukkies kent een medische oorsprong. Dat u het weet. Toegegeven, het feit dat ik helse pijnen lijd, betekent nog niet dat u dat dan ook maar moet ondergaan; ik zal het derhalve kort houden. Op de snijtafel ligt The Sound van The Rapture in de Ben Trucker's Back to '95-miks. Dankzij hun legendarische electro-shouter House of the Jealous Lovers bezitten The Rapture levenslang een ingegrafeerd naamplaatje op de Campingdisco-stamtafel, maar de eerlijkheid gebied me te zeggen dat de NY'ers die vorm daarna nooit meer evenaarden. Nu ook niet, maar toch is deze in- en uit elkaar gehaalde versie van The Sound het beluisteren méér dan waard. Tenminste, als je oren en alles wat daar tussen zit bestand zijn tegen een potje ongewassen, hysterische electrotech. Zoniet, do-not-touch.

LISTEN&LOAD: The Sound (Ben Trucker's Back to '95 Mix) - The Rapture
INFO: The Rapture on Myspace

Yuck fou!

Héééééél vervelend dit. Dat op dit keurig nette weblog nu toch het F-woord opduikt. Potverdikkie, daar gaan m'n lezers uit het Christenunie-smaldeel! Ik hoop maar dat ze hun kernwaarde Vergiffenis ook in de praktijk gaan brengen. Want ik kan er namelijk niet zo veel aan doen. Zij zijn schuldig. Hullie! Die van Archive daar. Ze hadden hun liedje namelijk ook 'Thank you' kunnen noemen. 'Love you', óók goed. Net als 'Pleased to meet you', 'Like you', 'See you'..., 'Kruk you' desnoods. Of gewoon 'Kill 'm all'... Maar neen, Archive koos Puntje-puntje-puntje-puntje You. Waarom ik 'm ondanks die onzalige titel tóch poost? Nou, omdat 'ie tijdens de voorjaars-reunion nul acht (haha!) voor een stampede gaat zorgen! Omdat 'ie een paar jaar geleden live op LL te horen was! Omdat je er zo geweldig luchtgitaar op spelen kan! Gewoon..., omdat 'ie na het beschaafde intro zo'n foeking fijn feestbeest wordt! Dáárom. En omdat je snel beneden bent als je van de trap af valt, natuurlijk.

LISTEN&LOAD: Fuck U - Archive
INFO: Archive on the web

TØP 40

Hier op de camping zijn we dol op Zweedse tweelingen! Zo af en toe geven we er zelfs eentje weg, als hoofdprijs van een huiskamervraag. Robyn, hieronder, komt uit Zweden, maar heeft - voor zover onze kennis strekt - echter geen tweelingzusje. Normaal gesproken lig je er als Zweedse dan meteen uit, behalve... Behalve als je zoals Robyn laat horen dat er vandaag de dag nog Top 40 Pop bestaat, die je voor de verandering eens geen suicidal headache oplevert. Kiek, dán mag je blijven! En Robyn blijft. Met de Bjorn-riemiks van Handle me bewijst ze namelijk dat de hitparade naast de moezikale fast food van de kudde gelukszoekers óók onderdak biedt aan kwaliteitspop. Deze single is precies goed: niet te gepolijst, niet te makkelijk, maar toch toegankelijk genoeg om er de rest van dit kalenderjaar op touwtje te springen. Sterk!

LISTEN&LOAD: Handle me (Bjorn remix) - Robyn
INFO: Robyn on the web

an introduction to... THE ZOMBIES

Vergezel mij voor een bezoekje aan het prehistorische popmuseum. Naja, prehistorisch... Laten we het maar het begin van de moderne (witte) muziek noemen. Of gewoon de sixties: het tijdsgewricht waarin de Beatles en de Stones de fundamenten van de pop en rock neerlegden. Aan die status van stichters valt niet te tornen, maar door de verheerlijking van beide Britse mastodonten wordt soms vergeten dat destijds meer bands op onze aardbol bewogen. Neem bijvoorbeeld The Zombies; slechts een voetnoot in de muziekgeschiedenisboeken en dat is onterecht. Zéér onterecht! The Zombies bracht namelijk een aantal magisch mooie singles uit, dat het werk van de Beatles en de Stones in termen van harmonie en melodie niet zelden naar de kroon stak. Prachtige, jazzy en licht-psychedelische platen. Extra-speciaal dankzij het betoverende stemgeluid van zanger Colin Blunstone.

...Bettie...

De muziek van de Zombies bleek uiteindelijk net iets te vreemd om ze het echt grote mainstream-succes te bezorgen. Bovendien viel de Britse brigade al na vijf jaar uit elkaar. Blunstone maakte kort daarna nog de huiveringwekkende lost treasure One Year: een alboem waar hij - inderdaad - één jaar aan sleutelde. De laatste twee tracks hieronder bewijzen dat het 't waard was. Net zoals het 't waard is om The Zombies (en Blunstone), voor zover nodig, bij de lezers dezes blog te introduceren. Ter aanmoediging: acts als Aimee Mann, The Posies, Nick Drake, The Smiths en ook uw aller Bettie Serveert zijn meer dan gemiddeld schatplichtig aan deze zo schandelijk ondergewaarde groep! Welkom bij: an introduction to The Zombies.

LISTEN&LOAD:
Care of Cell 44
She's not there
The way I feel inside
Time of the Season
Say you don't mind (Colin Blunstone solo)
Let me come closer to you (Colin Blunstone solo)
INFO: Zombies Fan Page