DOMPEL

Sta me toe even een klein dominee Gremdaatje te doen: 'in muziek verdrinken..., kent u die uitdrukking?' Maar natúúrlijk dominee! Iedereen kent die uitdrukking en iedereen kent dat gevoel. Verdrinken in muziek is universeel. Het is de sensatie van de overgave. Aan alle kanten omringd door muziek; nergens anders aan denken; in een ander (hoger? lager?) bewustzijn belanden; even alle pantsers afleggen en... Ja, HO MAAR, dominee! Hallelujah, we snappen 'm.

...waterdruppel...

In muziek verdrinken dus. En het mooie is dat het met alle muziekgenres kan. Nou ja..., dat is ook weer niet helemaal waar, want in het geval van Marco Borsato en soortgenoten, zou dat betekenen dat je in een waterdruppel moet verdrinken en dat wordt lastig, tenzij je een smurf bent natuurlijk. Maar ik dwaal af. Luister ondergaand naar één van mijn ultieme verdrinkingsplaten: Drown van Smashing Pumpkins. Niet omdat 'ie Drown heet, maar omdat Gekke Billy hier acht bedwelmende minuten lang alle registers opentrekt. Overweldigend nummer. In 1992, toen Drown werd uitgebracht op de soundtrack van de grunge-speelfilm Singles, liet ik me ik-weet-niet-hoeveel-keer vrijwillig zakken in deze woeste oceaan. In het begin blijf je nog even drijven, maar vanaf 2 minuut 15 sharp..., kopje onder. Woeschssssssss.

En oh ja, needless to say: PLAY VERY VERY VERY LOUD!

LISTEN&LOAD: Drown - Smashing Pumpkins
INFO: Pumpkins op het web