flow
In de serie Museumstukken vandaag een 20 jaar oud pronkstuk uit de renaissance van de romantiek. Gevonden in de collectie van Japan-frontman David Sylvian; zijn soloalbum Secrets of the Beehive om precies te zijn. Luister naar Orpheus, één van Sylvians mooiste, zoniet de mooiste. Op de vleugels van de door bloedbroeder Ryuichi Sakamoto verzorgde arrangementen, zweeft Sylvian hier naar grote hoogte. Zijn karakteristieke gedragen geluid maakt deze meesterlijk melodieuze slomo-wals tot één van de teerste klassiekers uit de popgeschiedenis. Dat de massa de plaat negeerde, behoeft geen toelichting. Maar doe jij dat nou niet! Gebruik deze herfstige zomerdag om Orpheus tot je te nemen. Doen! Waltz with the slomo flow. Bij voorkeur op vol volume, met gesloten ogen. Als je het dan niet warm of koud krijgt, kan ik je het volgende mededelen: je bent van steen.
LISTEN&LOAD: Orpheus - David Sylvian
INFO: David Sylvian on the web
3 opmerkingen:
Leuke tip om hem weer even af te stoffen, ik heb hem in het verleden grijs gedraaid...hij is fijn.
gr timmerik
Grappig, kende ik heelemaal nie. Nog grappiger, door de link met Sakamoto doet midi denken aan een andere gouden ouderen liedje. Zijn naam deed mij namelijk denken aan de film/soundtrek Merry X-mas Mr. Lawrence met Bowie. En heb je dat dan ook wel us dat je hersenen dan op hol slaan? Ik had namelijk gisteren ook zo'n flash back aan de stem van Bush zanger, Gavin Rossdale, van de British band Bush o.a. van “Everything Zen”. Funny genoeg kwam ik daardoor op YouTjoeb weer op een filmpje met the goed ol' Ray Cokes van MTVs Most Wanted show. Uit de oude doos toen ik nog MTV keek... Maar goed ik dwaal wederom af, hmmmm en dat op een sobere dinsdagavond. Enniewee, dat nummer Everything Zen zal wel gewaardeerd worden door trouwe fans Smook en Timmerik. Dus een soort ode aan deze twee trouwe bloggers! Voor mijzelf, als sukker voor mooie zang, een rustiger nummer van het ietsje minder oude Cafe del Mar, volume Siete, nummer vijf, Letting the Cables Sleep. Sleep well! Juapo
Eu, Juapo: Letting the Cables Sleep ken ik! Inderdaad van de Cafe del Mar serie. Als ik 'm kan vinden in de chaos die mijn jongste apekop van mijn CD-kast heeft gemaakt, gooi ik 'm er eerdaags even op.
Een reactie posten